ثروت از نظر اسلام
واژه ثروت از ثری به معنای خاک است. خدا می فرماید : لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَمَا تَحْتَ الثَّرَىٰ؛ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻥ ﺩﻭ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺯﻳﺮ خاک ﺍﺳﺖ ، ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺳﻴﻄﺮﻩ ﻣﺎﻟﻜﻴّﺖ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻳﻲ ﺍﻭﺳﺖ .(طه، آیه ٦)
البته در فرهنگ عربی به هر خاکی ثری گفته نمی شود؛ زیرا ثری غیر از تراب به خاک نمناک گفته میشود که نمی چون شبنم بر آن می نشیند. بنابراین، ثری به یک معنا خاک مرغوب قابل کشت و زراعت است. از این رو، ثروتمند کسی است که از خاک مناسب و مرغوب برخوردار است. پس از این نظر باید گفت ثروتمند تنها یک خاک دار است که خاک خوبی دارد که می تواند درآمد اقتصادی مناسبی داشته باشد.
البته باید توجه داشت که در قرآن کریم واژه ثروت به این عنوان به کار نرفته است؛ زیرا واژه مال و اموال به این معنا دارایی و ثروت به کار رفته است.
مال از ریشه مول به معنای کارتنک و عنکبوت و نیز بازگشت و گرایش و میل به کار رفته است. پس مال چیزی است که انسان به آن گرایش داشته و برای قضای حاجت خویش به آن بارها بازگشت و مراجعه می کند و به آن علاقه و گرایش دارد.
به هر حال اگر ثروت است چیزی جز خاک یا خاک مرغوب نیست؛ و اگر مال است چیزی جز ابزار برطرف کردن مشکلات و نیازها نیست. پس بازگشت به آن جز برای برآورد نیازهای خود نباید باشد، نه آن که به آن علاقه و گرایش و دلبستگی داشته باشد.