اهميت رهبري در اسلام
در نظام الهي اسلام، نقش ويژه اي براي رهبري جامعه تعيين شده است. رهبر نه تنها نقش مديريتي جامعه را به عهده دارد، بلكه نقش هاي ديگري نيز با توجه به موقعيت ممتاز خويش به عهده دارد كه از جمله الگو بودن است.
همين اسوه و الگوبرداري مردم از رهبري است كه زمينه اعتماد به نفس و سكون و آرامش اجتماعي را فراهم مي آورد؛ زيرا مردم هرگاه ديگري مهم خويش يعني رهبر را در چنان سكون و آرامشي الهي بيابند، به طور طبيعي آرام مي شوند و تشويش ها و اضطراب ها از ميان مي رود.
خداوند به صراحت درباره اين نقش رهبري در جامعه انساني مي فرمايد: ان صلاتك سكن لهم، نماز و نيايش تو براي مردم مايه آرامش است.
از آن جايي كه جامعه همواره به علل دروني و عوامل بيروني، گرفتار آزمون ها و فتنه هاي الهي است تا هر كسي ذات و سرشت خويش نشان دهد، نيازمند معيار حقي است كه مردم برپايه آن حق را بشناسند و در كوران فتنه ها و آشوب ها، راه درست خويش را بيابند. اين جاست كه در نظام الهي نه تنها مفاهيمي به شكل كلي بيان مي شود تا به عنوان معيار و ميزان سنجش قرار گيرند، بلكه در هر دوره و عصري، انسان هاي كامل به عنوان معيار و ميزان سنجش حق از باطل و راه از چاه معرفي مي شوند. اين جاست كه در روايات معتبر از لزوم معرفت و شناخت امام به عينه سخن به ميان آمده است تا مردم با شناخت امام زمان خويش، از گمراهي راه و از باطل دور شوند.
ولايت فقيه در جامعه امروز، همان معيار واقعي و انسان كاملي است كه مي تواند به عنوان معيار سنجش قرار گيرد، زيرا به سبب اين كه داراي شرايط رهبري چون مخالفت با هواي نفس و اطاعت از مولا و مقتداي بشر، صاحب زمان(عج) و حافظ دين و ملت اسلام است، بهترين شخص براي مديريت و الگوبرداري انسان مي باشد.
در كوران فتنه ها و آشوب هاست كه هر كسي در پي معياري است تا بتواند برپايه آن، حق را از باطل بازشناسد. در اين جاست كه نقش مهم و كليدي رهبري خود را نشان مي دهد.
آزمون ها، برملاكننده ماهيت افراد
بسياري از كساني كه تا ديروز به عنوان پيشگامان حق و حقيقت مطرح بودند، شايد در اين كوران فتنه ها و آشوب ها، خود را ببازند و مشرب و مسلك واقعي خويش را آشكار كنند و حتي نشان دهند كه آيا به حق معتقد هستند و يا آن كه كافراني بيش نبودند كه چون ابليس، كفر خويش را سالياني دراز مخفي و نهان داشت و حتي فرشتگان مقرب را فريفت؟
خداوند به وسيله آزمون ها و فتنه ها به انسان ها آشكار مي سازد كه چه كسي داراي چه مشرب و مسلكي است كه تاكنون آشكار نساخته بود.
اين گونه است كه با هر آزمون و فتنه و آشوبي، گروهي پرده از رخسار كنار مي زنند و چهره واقعي خويش را مي نمايانند: قد علم كل اناس مشربهم.
نقش رهبري جامعه در ايجاد آرامش
رهبري الهي جامعه با سخنان و رفتار خويش، سكونت و آرامش خدايي خود را كه برگرفته از مقام عبوديت ربوبي است به مردم و جامعه منتقل مي كند و آشوب ها و اضطراب ها و تلاطم هاي سهمگين را مي خواباند.
رهبري هم چنين با پاسخ گويي به همه شبهات و توطئه هاي كنوني به شكل «اذا قيل لهم» و به مسايل آينده به شكل «سيقولون» پاسخ مي دهد تا جامعه در يك آرامش پس از توفان هاي سهمگين و يا توطئه هاي آينده قرار گيرد و راه خويش را از راه دشمنان بازشناسد و جدا سازد.
حركت تهاجمي رهبري جامعه برخاسته از روش قرآني است كه گاه لازم است همانند «سنسمه علي الخرطوم» و «سيهزم الجمع» عمل كند و گاه ديگر «اذن خير لكم» براي امت باشد و از در تسامح و تساهل وارد شود.
البته برخي از افراد و گروه ها، پيام ها و اهداف اين آزمون ها و سخنان الهي رهبري را نمي فهمند و يا خودشان را به نفهمي مي زنند و در مسير اصلاح گام برنمي دارند؛ زيرا در مسير فرعوني و ديكتاتوري بر امت حركت مي كنند كه در اين صورت مي بايست: «و اخذنا آل فرعون بالسنين» (اعراف/130)، آنان را به سختي گرفت و در سختي قرار داد تا قدر عافيت كسي داند كه به مصيبتي گرفتار آيد؛ اما مومنان از اين آزمون ها و فتنه ها سربلند بيرون مي آيند «و يزداد الذين آمنو ايمانا» (مدثر/31) مي شود؛ زيرا در اين شرايط است كه قدر امامت و رهبري را مي شناسند و درمي يابند كه چرا خداوند براي هر قومي رهبري قرار داده است: «و جعلناهم ائمه لما صبروا» و «قال اني جاعلك للناس اماما».
