به نظر مي رسد كه اكنون كه كاروان غم و اندوه جامه سيه از تن بر مي كند و به ساحل آرامش مي رسد ، ديگر وظيفه و مسئوليت ما به پايان رسيده است. اما اگر خوب بنگريم و با كاروان عاشورايي همراه و هم سفر شويم بايد از طف تفتيده كربلا تا كوفه مكاران و تا شام غريبان و اسيران، رنج ها بر دوش كشيم و ناله ها سودا راه خود كنيم؛ چه آن كه فرياد " كل يوم عاشورا و كل ارض كربلا " بيدار باش ماست.
بياييم با كاروان شاهدان هميشه شاهد حسيني از شام به سوي دشت نينوا بازگرديم تا در اربعين حسيني به بازخواني آن چه رخداد بنشينم و علل و انگيزه هاي قيام را وارسيم و نتايج و اهداف آن را بررسيم .
همواره انسان در هنگامه رخدادها تنها به نظاره مي نشيند . هر چه رخداد بزرگ تر و شگفت تر باشد ، واكنش ها ديرتر و احساسي تر است. آدمي در آن هنگامه گاه از هر گونه كنش و واكنشي باز مي ايستد و دچار نوعي بهت و حيرت مي گردد . از اين روست كه نه تنها از درك آن چه اتفاق مي افتد عاجز و ناتوان است بلكه نمي تواند عظمت و بزرگي و آثار و پيامدهاي آن را تحليل كند. از اين روست كه پس از آن كه هنگامه ها مي گذرد و غبار و گرد زمانه بر آن مي نشيند و گذر زمان حرارت و سوز آتشين رخداد را به سردگي مي گرايند، آن زمانه است كه آدمي تازه متوجه عمق فاجعه مي شود و ناله چه كنم بر مي آورد.
اكنون كاروان عاشورايي با پيامي جاودانه از شام غريبان و ماتمكده ظلمت شامات بازگشته است و رو به كربلا دارد تا به بازخواني و تحليل آن چه رخداد داده است بپردازد و حقيقت را از پس گرد و غبار هاي اسبان سركش يزيديان بنماياند و پيام واقعي كربلا را در اين آرامش خفته از چكاچك شمشيران برملا سازد.
اكنون كاروان عاشورايي در پس همهمه ها و هياهوها فرو خفته ، باز آمده است تا با آرمان هاي شهيدان عاشورايي پيمان وفا و تعهد و مسئوليت ببندد. در تك تك واژگان خون چكان اين پيمان نامه ، جايگاه و مقام سالار و سرور شهيدان باز خواني مي شود و اهداف قيام و وظايف قيام باوران شناسانده مي گردد. در زيارت عاشورا كلمات تحليل و تحويل فرد و جامعه را به عهده گرفته اند تا نقش : و علمه البيان ؛ نشان داده شود. اكنون زمان تحليل رخدادها و تبيين علل و عوامل است و زمانه آن است كه پس از تواصوا بالحق و سفارش به حقانيت ، تواصوا بالصبر را در قيام و مبارزه توصيه كند و شكيبايي و پايداري در راه آرمان ها و اهداف قرآني قيام عاشورايي را بياموزاند.
كاروان عاشورايي در اربعين در كنار كشته شدگان ، اثبات حقانيت خط محمدي و بطلان خس و خاشاك يزيدي را نمايان مي سازد و رود خروشان راه علوي – محمدي (ص) كاخ ستم پيشه گان يزيدي را از جا بر مي كند. اكنون كاروان عاشورايي با همراهي صحابه بزرگواري چون جابر بن عبدالله انصاري، پيمان نامه حسيني را بازي خواني كرده تا گذشته و سنت نبوي را با آينده و حال پيوندي جاودانه دهد و درخت بريده حقانيت را به آب كلمات بپروراند و جوانه هاي برخاسته از خاك تفتيده كربلا را پاسداري نمايد.
آن چه از اربعين و پيمان اربعين به گوش مي رسد، آغاز تحليل آن چه گذشت و بيانگر آن چه كه بايد انجام شود، مي باشد. اربعين به ما مي آموزد كه بار سنگين مسئوليت را بر دوش گرفته ايم و بايد با تحويل خود و جامعه به سوي آرمان هاي عاشورايي همواره هوشيار و پاسدار انديشه ها ، آرمان ها و اهداف قيام عاشورايي باشيم. بنابراين اربعين عاشورا زمانه بلوغ فكري و روحي جامعه اي است كه با خون حسيني پرورانده شده است . اكنون هنگامه آن است تا با كندن جامه سياه عزا، تن پوش پيكار با بيداد و ستم جهاني را بپوشيم و با تحليل روش و شيوه ها و تبيين راهكارها و توصيه دستورها و برنامه ها جهان را به حركت حسيني به تحول وادار سازيم. اربعين همانند هر زمان بلوغ ديگري، زمانه تحليل علمي و بيرون آمدن از سرگيجه رخداد است . بايد راه را چنان كه او تا بدان جا پيموده است آغاز كنيم و مسئوليت دوچندان خود و جامعه را بر دوش نهيم.
