قیامت و آخرت ، الان موجود است

از برخی آیات قرآن این نکته به دست می‌آید که قیامت و آخرت الان نیز موجود است و بر پا شده است؛ البته از فعل ماضی که در قرآن در تبیین حقیقت قیامت و آخرت مطرح شده می‌توان فهمید که قیامت الان وجود دارد.
اما چرا ما از خود و خدا و رسولان می‌پرسیم: کَی قیامت بر پا می‌شود؟ بر اساس آموزه‌های قرآن، «کی» معنا ندارد؛ زیرا اولا مسئله قیامت بیرون از زمانی است که ما می‌شناسیم؛ دوم اینکه اصلا وقتی این نظام کنونی دنیا با زمین و آسمان آن جمع شده و سپس تبدیل به نظام دیگری شود(ابراهیم، آیه 48)، نمی‌توان از زمان پرسید؛ زیرا شاید در نظام دیگر اصلا زمانی نباشد؛ زمان بر اساس حرکت چیزی مانند زمین به دور خود یا دور خورشید و مانند آن محاسبه می‌شود و حساب زمانی این‌گونه است؛ چنانکه خدا می‌فرماید: اوست کسى که خورشید را روشنایى بخشید و ماه را تابان کرد و براى آن منزل‌هایى معین و مقدر کرد تا شماره سال‌ها و حساب را بدانید. خدا اینها را جز به حق نیافریده است. نشانه‏‌هاى خود را براى گروهى که مى‏دانند به روشنى بیان مىکند. (یونس، آیه 5؛ اسراء، آیه 12)
پس سؤال درباره زمان قیامت نادرست است؛ و خدا در برابر این پرسش، پاسخی می‌دهد که می‌بایست در حقیقت پرسش دیگری مطرح شود که پاسخ آن همان است که در آیه می‌آید. به ‌عنوان نمونه وقتی می‌پرسند: یَسْأَلُونَکَ عَنِ السَّاعَهًِْ أَیَّانَ مُرْسَاهَا؛ در‌باره رستاخیز از تو مى‏پرسند که فرارسیدنش چه وقت است و چه زمانی لنگر می‌اندازد؟ (نازعات، آیه 42) خدا در پاسخ می‌فرماید که شما می‌بایست در‌باره منتهای سیر خودتان بپرسید و اینکه هوشیار باشید برای آن نهایت خویش که با آن مواجه می‌شوید.(نازعات، آیات 43 تا 46)
در جایی دیگر نیز می‌فرماید که لنگر انداختن این کشتی در حرکت، وقتی دارد که پوشیده بر شما است و آشکار نیست و امری ناگهانی است که اصلا وقت در آن معنا نمی‌یابد و شما باید در اندیشه کار خویش باشید که مهم است.(اعراف، آیات 187 و 188)
از برخی از آیات دیگر این معنا به دست می‌آید که این حقیقت الان وجود دارد و این‌گونه نیست که بعدها ایجاد شود؛ یعنی الان نیز آخرت و قیامت وجود دارد و امری موجود است(آل‌عمران، آیات 131 و 133؛ نجم، آیات 14 و 15)؛ چنانکه از عقاید شیعه است که بهشت و دوزخ الان نیز موجود است(بحارالأنوار، ج 8، ص 125-126؛ شیخ صدوق، أمالی، ص 461؛ شیخ صدوق، الاعتقادات، ص 79؛ سید عبدالله شبر، حق‌الیقین فی معرفهًْ أصول‌الدین، ص 465)، تنها چیزی که اتفاق می‌افتد اینکه «کشف» می‌شود؛ یعنی چیزی که در پرده است، با کنار رفتن پرده کشف می‌شود. چنانکه وقتی انسان می‌میرد، پرده از دیدگانش کنار می‌رود و به بینایی می‌رسد و بصیرت می‌یابد؛ در این‌باره خدا می‌فرماید: به او مى‏گویند: واقعاً که از این حال سخت در غفلت بودى، و ما پرده‌ات را از جلوی‌(چشمت) برداشتیم و بصیرت و دیده‏‌ات امروز تیز است. (ق، آیه 22)
پس آنچه اتفاق می‌افتد کنار رفتن پرده برای دیدن امر موجود است و نباید از این حقیقت دچار شگفتی شد.
در روایات به این حقیقت‌ اشاره شده که: مَن مَاتَ فَقَد قَامَت قِیَامَته‌؛ هر کسی بمیرد قیامتش برپا می‌شود.(بحارالانوار، ج 58، ص 7) از همین رو با مرگ، انسان حقیقت موجود را می‌بیند و در برزخ قرار می‌گیرد که دروازه آخرت است؛ مرگ دروازه ورود به عالم برزخ و آخرت است و قبر حقیقی همان جایگاه است.