خادمان و یاران شیطان از نظر قرآن

بسم الله الرحمن الرحیم

بر اساس آموزه های وحیانی قرآن، انسان ها به دو دسته اصلی اولیاء الله و اولیاء الطاغوت تقسیم می شوند. از نظر قرآن، کسی که تحت ولایت الله نباشد، در آن طرف مقابل تحت ولایت طاغوت و شیطان قرار دارد. بنابراین، حتی کسانی که مدعی اسلام و ایمان هستند، اگر نسبت به ولایت طاغوت تبری نجویند، با مشکل ولایت الله مواجه هستند؛ زیرا ولایت الهی هرگز با ولایت طاغوت جمع نمی شود و به اصطلاح «مانعه الجمع» است، هر چند که به ظاهر نسبت میان آنها تناقض نباشد.

بر همین اساس ممکن است که مسلمانانی را بشناسیم که خادمان و یاران شیطان و طاغوت هستند حتی اگر جزو منافقان نباشند. شاید شما کسانی را دیده باشید که دانسته و نادانسته توپخانه شیطان و مستکبران جهان می شوند. آنانی که گوش به رسانه های شیطانی و استکباری دارند و در شبکه های اجتماعی آنان را دنبال می کنند و مطالب آنان را بدون تحلیل و تحقیق، بازنشر می دهند و پایه ثابت تماشاگران و خوانندگان و بینندگان آنان بوده و شعائر و شعارهای آنان را در سبک زندگی خویش به کار می برند و به تبلیغ آن می پردازند.

از نظر آموزه های وحیانی قرآن، این مطیعان بی مزد و مواجب شیطان، خادمان و یارانی خالصی برای شیطان هستند و در نشر فلسفه و سبک زندگی شیطانی در میان انسان ها و امت خویش تلاش می کنند و این گونه به خود و امت آسیب می رسانند.

نویسنده در این مطلب با مراجعه به آموزه های وحیانی قرآن بر آن است تا رفتارها و آثارهای این دسته از مطیعان شیطان را در زندگی فردی و اجتماعی تبیین کند. با هم این مطلب را از نظر می گذرانیم.

نشانه شناسی رفتار خادمان و یاران شیطان

شیطان هر چند که به عنوان لقبی برای ابلیس به کار می رود(بقره، آیه 208)، ولی در آموزه های وحیانی قرآن، گاه به هر کسی گفته می شود که شیوه ابلیس را در شیطنت در پیش گیرد. از همین روست که خدا بارها در قرآن از «شَيَاطِينَ الْإِنْسِ وَالْجِنِّ»(انعام، آیه 112) سخن به میان آورده است تا معلوم دارد که شیطنت هر چند که از ابلیس جنی سرچشمه می گیرد، ولی مختص به او یا طائفه جنیان نیست، بلکه نوع انسانی نیز گرفتار آن می شود.

از نظر قرآن، شیاطین، حزبی را تشکیل می دهند که همه افراد شیطانی از انسان و جن در آن حضور فعال دارند. خدا از این حزب به عنوان «حِزْبُ الشَّيْطَانِ»(مجادله، آیات 19 و 22) و از اعضای این حزب شیطانی با نام «أَوْلِيَاءَ الشَّيْطَانِ»(نساء، آیه 79) یاد کرده که در برابر حزب الله(مجادله، آیه 22) و اولیاء الله(یونس، آیه 62؛ شوری، آیه 6) قرار دارد.

اعضای حزب الشیطان و اولیاء الشیطان دارای رفتارهای خاصی هستند که می توان از این آنها به عنوان نشانه شناسی بهره گرفت و اعضای حزب شیطان را شناسایی کرد؛ زیرا اعضای حزب الشیطان خواهان پنهان کاری هستند؛ چرا که روش نفوذ آنان در دیگران و جذب آنان به حزب الشیطان بر اساس «غرور» و فریب و نیز مکر و کید است. از همین روست که به ابلیس و شیطان، لقب غرور را نیز داده اند.(حدید، آیه 14؛ لقمان، آیه 33؛ فاطر، آیات 5 و 6)

برخی از مهم ترین نشانه هایی که برای اعضای حزب الشیطان و اولیاء الشیطان می توان بر شمرد، موارد زیر است:

1. تفرقه گرایی: اعضای حزب الشیطان و اولیاء الشیطان بر خلاف حزب الله و اولیاء الله، به جای وحدت و اتحاد هماره گرفتار تفرقه هستند و تفرقه گرایی در آنان به شدت رواج دارد؛ زیرا حزب الله از نور الله بهره مند هستند، در حالی که اولیاء الشیطان از نور الله خارج شده و گرفتار ظلمات هستند.(بقره، آیه 257) همین خروج از نور به ظلمات موجب می شود تا گرفتار تفرقه شوند. بنابراین، هر چند که در ظاهر و تظاهر متحد و همدل و همزبان و همراه هستند، ولی در باطن علیه یک دیگر جدال دارند و گرفتار تفرقه هستند و نمی توانند با هم کنار بیایند و متحد واقعی شوند. آنان خود را پشت چیزهایی مخفی می کنند که از آنان حفاظت کند؛ زیرا به دلیل فقدان عقلانیت حقیقی آخرت گرا، آنان تنها به زندگی مادی دنیوی اعتقاد دارند و حاضر نیستند تا جان خویش را فدای دیگران سازند؛ پس تا امنیت جانی آنان حفظ نشود، هیچ اقدامی نمی کنند. این بدان معناست که تظاهر به اتحاد و وحدت دارند، ولی در باطن علیه یک دیگر هستند؛ زیرا حب ذات و خودخواهی اجازه ایثار از جان نمی دهد. از همین روست که خدا در توصیف آنان می فرماید: بَأْسُهُمْ بَيْنَهُمْ شَدِيدٌ تَحْسَبُهُمْ جَمِيعًا وَقُلُوبُهُمْ شَتَّى ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَعْقِلُونَ؛ جنگشان ميان خودشان سخت است آنان را متحد مى ‏پندارى، ولى دلهايشان پراكنده است؛ زيرا آنان مردمانى‏ اند كه نمى‏ انديشند.(حشر، آیه 14) اصولا از نظر قرآن، «خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ»(بقره ، آیه 208) نمی تواند اتحادساز باشد؛ زیرا هر گامی که شیطان بر می دارد، به جای آن که انسان را به وحدت و اتحاد برساند از یک دیگر دور می سازد. از همین روست که برخلاف حزب الله که با هم متحد در سایه کلمه توحید و توحید کلمه هستند، اولیاء الشیطان متفرق هستند و علیه یک دیگر جنگ و جدال دارند.
2. اشاعه فحشاء: از نظر آموزه های وحیانی قرآن، هر کسی جزو حزب الشیطان و اولیاء الشیطان شد، به جای معروف و کارهای پسندیده و نیک، دنبال منکرات و فحشاء و فسق و فجور و عصیان و طغیان می رود. اولیاء الشیطان خود غرق در هر گونه زشتی و پلشتی و انواع منکرات هستند و اصولا به خبیث به جای طیب گرایش دارند. از همین روست که در مسائل تغذیه و جنسی، جز به خبیث و زشت گرایش ندارند. رفتارهای نابهنجار و ضد ارزشی را دوست دارند و با قانون شکنی و هنجارشکنی دنبال شهوات و لذات زودگذر دنیوی می روند. از همین روست که از امور طیب و پاک و طاهر گریزان هستند و دنبال آلوده کردن آن می روند. آنان از عفت و حیا در مسائل اخلاقی گریزان هستند و فسق و فحشاء و منکرات را دوست داشته و ترویج و اشاعه می دهند. آنان چنان برای گسترش امور ضد اخلاقی تلاش می کنند که اولیاء الله را به امور ضد اخلاقی متهم می کنند تا این گونه با حیثیت آنان بازی کرده و مقاصد شوم خویش را برآورده سازند. در حقیقت به دنبال هنجارشکنی و قبح شکنی اولیاء الله را متهم به امور زشت می کنند تا فضای آلوده خویش را به همه جهات گسترش دهند.(توبه، آیه 64؛ نور، آیات 19 و 21)
3. بدعت سازی: اولیای شیطان برای تقویت حزب الشیطان در برابر شریعت الهی حزب الله، به دین سازی می پردازند و با بدعت هایی عجیب و غریب در دین بر آن هستند تا کارکردهای آنان را تباه سازند و به تقویت بنیان های شیطانی خویش کمک نمایند.(بقره، آیات 168 و 169؛ نحل، آیات 62 و 63؛ نساء، آیه 119)
4. ترویج برهنگی: از آن جایی که پوشش به ویژه پوشش عورت ها، از هدایت های فطری الهی است و هر کسی در ذات خویش چنین گرایشی دارد که خود را بپوشاند، اولیای شیطان گرایش شدیدی به گسترش برهنگی دارند؛ زیرا شیطان به عنوان بنیانگذار حزب الشیطان، برای آنان آدم و حوا(ع) را از بهشت آغازین اخراج کند، به وسوسه و قسم دروغ متوسل شد و آنان را به خوردن از میوه درخت ممنوع دعوت کرد تا این گونه آنان را لخت و برهنه سازد. بنابراین، اولیاء الشیطان نیز گرایش شدیدی به برهنگی دارند و برای اشاعه و گسترش آن تلاش می کنند. پوشش هایی که شیاطین و اولیاء الشیطان تبلیغ و ترویج می کنند، چیزی جز برهنگی حقیقتی نیست که انسان را به سوی منکرات و فحشاء و فسق و فجور سوق می دهد و بنیان های اخلاقی و خانوادگی را از میان می برد و انسان نه تنها گرفتار هبوط بلکه سقوط می کند.(اعراف، آیات 26 و 27)
5. شایعه سازی و شایعه پراکنی: از نظر قرآن، اولیاء الشیطان برای آن که بتوانند سلطه خویش را حفظ یا گسترش دهند، از عنصر شایعه سازی و شایعه پراکنی استفاده می کنند. شایعه سازی و شایعه پراکنی آنان موجب می شود تا در جایی که می بایست انسان احساس خطر کند، احساس امنیت دروغین در وی پدید آید و در جایی که می بایست احساس امنیت کند، گرفتار ترس و خوف شود.(نساء، آیه 83؛ نور، آیات 11 و 19 و 22)
6. حرام خواری: از دیگر نشانه های اولیاء الشیطان استفاده از خبیث در زندگی است. آنان دنبال زنان هرزه و خبیث می روند، و از غذا و نوشیدنی های خبیث استفاده می کنند. از همین روست که شراب خواری و حرام خواری و رباخواری و مانند آنان در زندگی آنان اصالت دارد و از امور طیب گریزان هستند. پس حلال خدا را حرام و حرام خدا را حلال می سازند تا این گونه بتوانند علیه ولایت الله عمل و رفتار کنند.(بقره، آیه 168؛ انعام، آیات 121 و 142؛ بقره، آیه 219؛ مائده، آیه 91)
7. دشمنی با مومنان: از دیگر نشانه های اولیای شیطان آن است که به اشکال گوناگون به دشمنی با مومنان می پردازند و هیچ علاقه ای به مومنان ندارند و علیه آنان توطئه می کنند.(مائده، آیات 90 و 91)
8. ریاکاری: از مهم ترین ویژگی های اولیاء الشیطان آن است که کارهای نیکی که هم انجام می دهند، بر اساس ریاکاری و نمایشی است. در حقیقت اگر می بیند که فلان ستاره مشهور سینما ، سیاست و فوتبال یا دیگر ورزش ها و هنرها موسسه خیریه ای را راه انداخته یا همانند ستاره های غربی به میان کودکان معلول و فقیر و سرطانی و مانند آنها می رود یا کودکانی را به فرزند خواندگی قبول کرده است، باید بدانید که این ها بیش تر از آن که به عشق مردم و محبت به آنان باشد، به داعی فریب مردم و یک برنامه نمایشی و تبلیغی است تا اهداف و نیات پلشت خویش را پشت آن نهان سازند؛ زیرا آنان هیچ ایمانی به آخرت ندارند و برای پاداش های الهی و اخروی کاری را انجام نمی دهند؛ بلکه هر کاری را انجام می دهند برای رضایت و شهوات دنیوی خویش است که شیطان آنان را به آنان آموزش داده و ترغیب و تشویق می کند.(نساء، آیه 38) شگفت آن که بسیاری از ستارگان هالیودی با ریاکاری در راستای مثبت سازی چهره کریه آمریکا با عناوینی چون سفیر حسن نیت، نماینده ویژه، قهرمانان ورزشی و سفیر صلح به سرتاسر جهان می روند. در حالی که مردمان اکثر این مناطق به خاطر سیاست‌های مداخله جویانه دولت امریکا با مشکلات روزافزونی روبه‌رو شده‌اند و حتی نمی‌توانند امنیت جانی شهروندان خود را تأمین کنند، از ستاره هالیوددی استقبال می‌کنند که شاید این ستاره هالیوودی فرشته نجاتشان از منجلابی باشد که دولت امریکا برای آنها به ارمغان آورده است. دولت امریکا بدون اینکه هزینه کند، با استفاده از سازمان ملل خود را در ذهن مردم خوب جلوه می‌دهد و برنامه‌های بشردوستانه سازمان ملل را به طرح‌های تبلیغاتی امریکایی مبدل می‌کند. فیلم‌های هالیوودی به دلیل عدم پایبندی به اخلاق یا موضع‌گیری‌های سیاسی از سوی بسیاری کشور‌ها ممنوع اعلام می‌شوند اما با به کارگیری بازیگران امریکایی در قالب برنامه‌های عام‌المنفعه این تشکیک ذهنی را ایجاد می‌کند که این آدم‌های به ظاهر پاک هیچ گناهی ندارند و حتماً فیلم هایشان نیز فیلم‌های خوب و اخلاقی است.  آنان به سراغ بچه‌های گرسنه در افغانستان می روند یا دست ترحم بر سر بی‌خانمان‌های پاکستانی می کشند یا با جنگ‌زده‌های عراقی ابراز همدردی کند، اما هیچ وقت پاسخ این سؤال را نمی‌دهند که چه کسی به جز دولت امریکا مسئول این بدبختی‌هاست؟
9. مجادله گری بی اساس: از دیگر نشانه های اولیای شیطان که در حزب الشیطان و خدمت او هستند، می توان به مجادله گری بی پایه و اساس آنان اشاره کرد. آنان بی آن که دلایل علمی متقن و یقین آور داشته باشند تنها بر اساس ظنون و گمانه زنی و تمثیلات به مجادله با حق می پردازند. البته حزب الشیطان در یک شبکه عنکبوتی گسترده در خدمت یک دیگر هستند و شیاطین جنی و انسی به یک دیگر «وحی» می کنند تا چگونه فعالیت کنند و به مجادله بپردازند. به سخن دیگر، همان طوری که شبکه های اجتماعی و رسانه ها و روزنامه های زنجیره ای در خدمت شیاطین و اولیای شیطان است، هم چنین شیطان جنی در گوش ایشان به «وحی» به آنان می آموزد تا چگونه با حق در ستیزند و به مجادله بپردازند و اجازه ندهند تا دل های مردم به سوی حزب الله واولیای الله کشیده و جذب شود.(انعام، آیه 121)
10. فسق و گناه و هنجارشکنی: از مهم ترین نشانه های اولیاء الشیطان گرایش به انواع فسق و فجور و گناه و هنجارشکنی است. بنابراین، هر چیزی که نشانه ای از بی عقلی و سفاهت دارد را می توان در این افراد شیطانی و اعضای حزب شیطان یافت. برهنگی و شراب و ربا و دیگر چیزهایی که به عنوان «خطوات شیطان» شناخته می شود، در میان آنان به شدت رواج دارد و بدان افتخار کرده و به ترویج و تشییع آن می پردازند.(بقره، آیات 168 و 169 و 208 و 209 و 268؛ نور، آیات 19 و 21 و 22)
11. هواپرستی: اولیای شیطان به جدای خداپرستی از هواپرستی پیروی می کنند و خدای ایشان چیزی جز شهوات و انواع مصادیق هواپرستی نیست که در شکل جرم و جنایت و اسراف و تبذیر و شهوت جنسی و اشراف گری و مانند آن ها بروز و ظهور می کند. اگر به ظاهر بت می پرستند، این بت چیزی جز شیطان وجودی آنان یعنی هواهای نفسانی نیست.(اعراف، آیات 176 و 177؛ جاثیه، آیه 23)
12. دروغگویی: از نشانه های دیگر اولیای شیطان دروغگویی است؛ زیرا با راستی و صداقت هیچ میانه ای ندارند و اگر راستی می گویند دنبال اهداف باطلی هستند که در پس آن نهان ساخته اند. از همین روست که وقتی مدعی ایمان و اسلام می شوند، دنبال نفوذ و راهی برای جریان نفاق خویش در میان امت و مردم هستند.(شعراء، آیات 221 و 222؛ توبه، آیه 107؛ حشر، آیه 11؛ منافقون، آیه 1) به عنوان نمونه بی بی سی فارسی از دربار فراماسونری ملکه انگلیس به عنوان بوق دروغ سازی و شایعه سازی و شایعه پراکنی مطرح است. این رسانه شیطانی بر اساس اصول جنگ شناختی و ترفند مارپیچ سکوت عمل می کند. بنابر این تلاش می کند تا نه تنها افکار سازی کند، بلکه برای رسیدن به این هدف یک دروغ خویش را در میان ده راست می پیچید و به خورد مخاطب خویش می دهد. از این رو برخی معتقدند که بی بی سی زرنگ است و راست می‌گوید؛ اما نه همیشه؛ زیرا این رسانه شیطانی در چارچوب حزب شیطان به وقت و بزنگاه دروغ می‌گوید و سعی می‌کند آن را زرورق‌پیچ کند تا به استناد همین زرورق و راست‌هایی که مخاطب قبلا از او شنیده است، دروغ او را باور کند. با نگاهی به مجموعه اخبار این رسانه انگلیسی می توان دریافت که بی بی سی نه به وقت و نه بزنگاه، بلکه معمولا دروغ می گوید. این که چگونه این کار را می کند نیاز به دقت زیادی دارد که عهده هر مخاطبی بر نمی آید؛ ولی باید مخاطبان بی بی سی به عنوان ابزار فراماسونری شیطان دربار شیطانی ملکه انگلیس بدانند او در دروغگویی استاد است و به همین خاطر دروغ هایش را راست می نمایاند.
13. دنیا طلبی: از دیگر نشانه های اولیای شیطانی آن است که هیچ اعتقادی به آخرت نداشته و جز برای دنیا تلاش نمی کنند. بنابراین همه همت آنان مصروف دنیا و جمع ثروت و قدرت و بهره گیری از آن برای شهوات و لذات دنیوی است.(اعراف، آیات 176 و 177)