فسق عامل نابودی جوامع
بسم الله الرحمن الرحیم
فسق را به معنای میل به گناه، عصیان و خروج از جاده حق و محدوده شریعت دانسته اند؛ اما حقیقت آن گناهی است که آشکار و علنی انجام می شود و هنجارها و ارزش ها را تهدید می کند و نابهنجارها و ضد ارزش ها را تقویت می کند؛ بنابراین فاسق کسی است که گناهان و خلاف شریعت را آشکار انجام می دهند و هیچ ابایی از مخالفت آن ندارند. بی حجابی، بدحجابی، زنا، رباخواری، رشوه خواری و مانند آنها برخی از رفتارهای فاسقانه و هنجارشکنانه است که عامل فروپاشی و نابودی جوامع بشری است. بنابراین، نمی بایست با مساله و موضوع فسق فاسقانه به سادگی گذر کرد و گمان کرد که با سکوت و ترک امر به معروف و نهی از منکر یا سر را چون کبک در برف کردن و چون شتر در شنزار مساله حل و رفع و رجوع می شود، بلکه از نظر قرآن، این امر نه تنها به فاسقان آسیب می رساند بلکه ساکتان و بی طرفان را به بی شرفی کشانده و نابودی را برای آنان نیز رقم می زند و اینجاست که به قول معروف تر و خشک با هم می سوزد، چنان که به فسق اصحاب سبت، فاسقان و ساکتان به بوزینه و خوک مسخ شده و نابود گشتند.
هنجارشکنی فاسقان از نظر قرآن
فسق به معنای جداشدن پوست خرما از گوشت آن است به طوری که جنبه حفاظتی پوست از میان می رود و نوعی نابهنجاری رخ می می دهد. پس فاسق کسی است که با هنجارشکنی دراجتماع و رفتار ضد ارزشی و ناپسند، گویی پوسته حفاظتی را دریده و طعم و مزه زندگی ارزشی و هنجاری را تخریب کرده است.
از نظر قرآن، فاسق گرفتار انواع انحرافات فکری ، روحی، روانی، رفتاری و کرداری است. کنش و واکنش های او بر خلاف ارزش ها و هنجارهای معروف و پسندیده اجتماعی است. مردم اگر در برابر او سکوت می کنند، به سبب ترس از دریدگی اوست؛ زیرا چنان بی حیا و بداخلاق است که به هیچ اصل اخلاق فطری – انسانی وقعی نمی نهد و با بی عفتی و بی حیایی به تخریب انسان های اخلاقی می پردازد.
از نظر قرآن، فاسق اهل بدعت در دین و رفتار است و با قول خویش با نوآوری و تغییر بر آن است تا مسیر فکری و رفتاری توده مردم را تغییر دهد و آنان را به سمت و سویی سوق دهد تا با او همراه وهمگام و همسو شوند. گاه این بدعت را با ظاهری فریبا و گول زننده اصلاحات دینی و مانند آنها انجام می دهد تا بتواند توجیه برای رفتارهای بدعت آمیز خویش داشته باشد. جالب این که برای خویش اصولی را ابداع می کند که خود بدان پای بند نیست. از انسانیت و حقوق بشر دم می زند و در همان حال حقوق دیگران را تضییع می کند. از آزادی سخن می گوید و آزادی دیگران را محدود می سازد و به چالش می کشاند. به همان اصول و قواعدی که خود ابداع کرده پای بند نیست.(حدید، آیه 27)
از نظر قرآن، یکی از بدترین بدعت هایی که فاسقان انجام می دهند، قانون سازی منکرات است. همان طوری که در سقیفه بنی ساعده فاسقان و منافقان دولت نفاق را ایجاد کردند و قوانینی وضع نمودند تا کسی دنبال خلافت الهی امیرمومنان امام علی(ع) نروند، در سقیفه ها و شوراهای به ظاهر اسلامی شهر و روستا و کشوری و جهانی، به نام دین و اسلام و خدا، قوانینی را می نویسند و اجرایی می کنند که ربا و زنا و آموزش های جنسی و انحرافی را قانونی و هنجاری می کنند و ضد ارزش ها و ضد هنجارها و منکرات را به جای معروف و ارزش و هنجار به خورد مردم می دهند تا جایی که وقتی امام زمان(عج) می آید مردم گمان می کنند که ایشان دین جدید آورده است، در حالی که این شوراهای به ظاهر اسلامی است که دین را اندک اندک با بدعت های نادرست و ناروا تغییر داده اند که مردم گمان می کنند همین قوانین باطل و بدعت آمیز همان دین است. این مساله در دین یهود و مسیحیان نیز بوده است تا جایی که عالمان یهودی و مسیحی با ایجاد بدعت ها در شرایع یهودی و مسیحی چنان دین اسلام را در عصر خودشان تغییر داده و قانونی و اجرایی کرده بودند، که مردم گمان می کردند که مثلا رهبانیت و عدم ازدواج جزیی از دین مسیحی است؛ زیرا مثلا مسیح ازدواج نکرده است؛ پس هر کسی که به کمال می خواهد برسد می بایست دست از ازدواج بردارد. جالب این که این سخت گیری نادرست و بدعت آمیز موجب می شود تا خود همین قانونگذاران برای برطرف کردن نیاز جنسی به لواط و مساحقه رو می آورند و کشیش های ترسا و به قول خودشان پارسا، گرفتار فسق هم جنس گرایی یا زنا می شدند تا نیازهای فطری خویش از شهوت را بر طرف سازند.(همان)
به هر حال، از نظر قرآن و آموزه های وحیانی اسلام، فاسقان استاد بدعت و تحریف دینی هستند و کاری می کنند که منکرات و امور ناپسند و خلاف شریعت به عنوان شریعت قانونی و شناخته شود و مردم از دین و شریعت اصلی و حقیقی دور شوند؛ چنان که همین امر اینک به نام شورهای اسلامی در بسیاری از کشورها از جمله ایران در حال تحقق است و قوانینی که مخالف شریعت است به عنوان مصلحت به خورد مردم داده می شود و رباخواری به طور رسمی در بانک اجرایی می شود و در میان بازاریان به شکل قوی تر و محکم تر انجام شده و به شکل علنی و رسمی اعلان جنگ با خدا می کنند. از این روست که حضرت امام صادق(ع) نسبت به سقیفه کوچکی که در شهر زوار یعنی تهران پدید می آید و بدعت آمیز قوانین اسلامی را دگرگون می کند، هشدار می دهد و مردم را به زلزله ای که پس از این فسوق قانونی در تهران رخ می دهد و تهران را نابود می کند هشدار می دهد.( منتخب التواریخ، ص 875)
از نظر آموزه های وحیانی قرآن، فاسقان نه تنها گرایش به منکرات و امور ناپسند دارند، بلکه در راستای آشکارسازی و علنی سازی کارهای زشت خویش، به ترویج منکرات و فساد می پردازد و مثلا رباخواری و رشوه خواری و زنا و بی حجابی و بدحجابی را تشویق و ترغیب می کنند و به آسانی و راحتی بیان می کنند که اهل این امور هستند و حتی بر آن هستند که اگر این کارها را انجام ندهند، از قافله تمدن و زندگی و خوشبختی عقب هستند. (توبه، آیه 67)
بدترین از این که فاسقان نه تنها منکرات را انجام می دهند و به ترویج و تشویق منکرات می پردازند، بلکه مردم از کارهای نیک و ارزشی و هنجاری باز می دارند و اگر کسی بخواهد حجاب داشته باشد و از رباخواری و زنا و رشوه خواری و دیگر منکرات خودداری کند، مانع این امور می شوند و حجاب از سر زنان با حجاب می کشند و در بانکها کاری می کنند تا مردم ربا بگیرند.
از نظر قرآن، گرایش فاسقان به خباثت و پلیدی ها به جای طیبات است. آنان عاملان خبائث از جمله هم جنس گرایی هستند و زشت ترین کارهای را انجام می دهند.(انبیاء، آیه 74)
هم چنین از نظر قرآن، فاسقان چون اهل بدعت و قانون گریز حقیقی هستند و قوانین تغییر یافته را دوست دارند که مخالف عقل و نقل است، وقتی به قانون دعوت می شوند، به شدت با آن مخالفت می ورزند و به نوعی هرج و مرج گرا هستند و از قانون و نظم دلخوشی ندارند، بلکه هنجارشکنی آنان با قانون ستیزی همراه می شود و تن به قوانین و قضاوت حتی پیامبران و معصومان نمی دهند.(مائده، آیه 29)
فاسقان گروهی از انسان ها هستند که از نظر اعتقادی هیچ اعتقادی به آخرت و قیامت(سجده، آیه 20)، خدا و آیات الهی(نمل، آیات 12 تا 14؛ آل عمران، آیات 81 و 82) ندارند و به سبب رفاه و امکانات زیاد مادی دنیوی و دنیاطلبی(توبه، آیه 24؛ احقاف، آیه 20؛ اسراء، آیه 16) اصولا گرایش به عصیانگری علیه خدا و دین و شریعت و قانون داشته و عصیانگری اجتماعی دارند.(اعراف، آیات 163 و 165؛ کهف، آیه 50)
از نظر قرآن، اصولا فاسقان نسبت به اصول اخلاق فطری – عقلی نیز کنش و واکنش مثبتی ندارند؛ این گونه است که بر خلاف حق و عدالت رفتار می کنند و عهدشکن هستند و به عهد و پیمان وفا نمی کنند(بقره، آیات 26 و 27؛ بقره، آیات 99 تا 100) و به هر شکلی شده دوست دارند به دیگران ضرر برساند و حتی در معاملات شاهدان و کاتبان خوبی نیستند.(بقره، آیه 282)
از نظر قرآن، چون فاسقان دوست دارند تا هنجارشکنی داشته و ارزش ها و هنجارها را به تمسخر گرفته و سست نمایند، افزون بر این که خود اهل فسق و زنا و گناه هستند، برای تخریب مومنان و صالحان، به انواع تهمت و بهتان و حتی قذف زنا رو می آورند و نیکان را متهم به زنا می کنند.(نور، آیه 4)
پس فاسقان به هر شکلی شده با اصول اسلامی و قوانین خدا مخالفت می کنند و علیه عقل و نقل معتبر قیام می کنند و شریعت را به چالش می کشند.(حشر، آیات 4 و 5)
اذیت و آزار رهبران اسلامی و اولیای الهی از دیگر کارهایی است که فاسقان انجام می دهند. آنان به هر شکلی شده رهبری را به چالش می کشند تا اهداف شوم و پلید خویش را تحقق بخشند.(مائده، آیات 24 تا 26)
از نظر قرآن فاسقان مردمانی قمارباز(مائده، آیه 3)، حرام خوار، مردار خوار، خون خوار، نجاست خوار(انعام، آیه 145) هستند و اصولا علیه شریعت عمل و رفتار می کنند.
نابودی تمدنی با اعمال فاسقان
از نظر آموزه های وحیانی قرآن، نابودی تمدن ها و ملت ها و اقوام به سبب اعمال فاسقان است؛ زیرا این اعمال فاسقان نظم عمومی را به هم می ریزد و قوانین عقلی و نقلی جامعه را به چالش می کشاند. این گونه است که تمدن ها که بر اساس اصول و قوانین عقلی و نقلی شکل می گیرد، گرفتار هرج و مرج می شود و تمدن ها وملت نابود می شوند.(بقره، آیه 59؛ اعراف، آیه 165؛ اسراء، آیه 16؛ عنبکوت، آیات 34 و 35)
از نظر قرآن، اصولا تمدن و حکومت و حاکمیت، چیزی جز در سایه قوانین و رسوم و آداب و سنت ها شکل نمی گیرد؛ زیرا لازمه نظم اجتماعی و تشکیلات دولتی و حکومتی نمی تواند بدون قوانین مکتوب باشد. حتی در تمدن های خرد و کوچک و دولت شهرها نیز نوعی حاکمیت سنت های شفاهی وجود دارد که تخلف از آن مجازات سنگین به دنبال داشته است. از نظر قرآن، تمدن های بزرگ تنها در سایه قوانین مکتوب خواه فطری و خواه ترکیب فطری عقلی و نقلی وحیانی شکل می گیرد؛ زیرا در چارچوب این قوانین است که اقامه عدالت قسطی امکان پذیر می شود و تمدن ها شکل می گیرد.(حدید، آیه 25)
بخش اعظم از آموزه های قرآنی به قوانینی اجتماعی پرداخته که تضمین کننده نظام سیاسی و اجتماعی و تمدنی است. بنابراین، مخالفت با قوانین اسلامی چیزی جز مخالفت با تمدن و دولت و حاکمیت نیست و فاسقان در حقیقت با هرج و مرج علیه قانون دنبال نابودی تمدنی و حکومت ها و کشاندن جامعه به فروپاشی درونی است. ملتی که در دام فاسقان گرفتار آید اگر خدا به عذاب زلزله و سیل و جنگ و مانند آنها آنان را نابود نسازد، خود این مردم به سبب فسق سرنوشت شوم خویش را رقم می زنند و نابودی تمدنی و ملت را با فسق تحقق می بخشند. بنابراین، از نظر قرآن مبارزه با فاسقان به معنای صیانت تمدنی و حاکمیتی است و اگر مردمی دوست دارند که تمدن و ملت آنان باقی و برقرار باشد می بایست مبارزه با فاسقان و هنجارشکنان را در دستور کار قرار دهند؛ زیرا بدون مبارزه با آنان نه ملتی می ماند و نه امتی و نه دولتی.
