بسم الله الرحمن الرحیم
اگر نگاهی گذرا و سطحی به گزارشهای رسمی درباره جنایات آمریکا از زمان تاسیس انداخته شود، هیچ عاقلی نمی تواند منکر دست های آلوده شیطان بزرگ آمریکایی باشد که جنایاتش همه بشریت را تهدید کرده و می کند. بنابراین، اگر کسی سخن از توهم دشمن یا توهم شیطان بودن آمریکا بکند، می بایست در صداقت یا عقلانیت او به دیده تردید و شک نگریست.
از نظر قرآن، اوضاع ابلیس این شیطان جنی همانند آمریکا این شیطان بزرگ انسی یکسان است؛ زیرا با نگاهی گذرا به دستهای آلوده شیطان در حق بشریت کسی نمی تواند مدعی توهم باشد؛ زیرا این شیطان جنی است که با سلطه بی چون و چرای خویش بر نفس انسانی او را به ابزاری برای اهداف پلید و شوم خویش تبدیل کرده و ازهیچ جرم و جنایتی در حق بشریت دریغ نورزیده است.
نویسنده با مراجعه به آموزه های وحیانی قرآن، بر آن است تا هشدارهای بی شمار و مؤکّد خدا در قرآن را نسبت به این دشمن سوگند خورده بشر با ارایه شماری از اقدامات شیطانی که در قرآن گزارش شده، بیان دارد و انسان را نسبت به این دشمن بیدار و هوشیار کند.
جرم و جنایت شیطان علیه بشریت
از نظر قرآن، ابلیس این دشمن جنی، همان شیطان اصلی است که با شیطنت خویش برآن است انسان را از کرامت ذاتی ساقط کند و به دوزخ ذلت بکشاند.(ص، آیه 74؛ اسراء، آیه 62؛ نساء، آیات 119 تا 121) بنابراین، نمی توان از شیطان انتظار داشت تا دشمنی نکند و انسانی را ساقط نسازد؛ بلکه هماره می بایست در انتظار دشمنی و حملات او بود که انسان را به رنج در دنیا و عذاب دوزخ در آتش می اندازد. اگر دیده یا شنیده شود که شیطانی برای حقوق بشر دلسوزی می کند، باید درباره دلسوزی اش شک کرد؛ زیرا هرگز دشمن برای دشمن خویش کاری نمی کند که سودی به او برسد. بنابراین، همان طوری که نادرست است انسان به انتظار دلسوزی شیطان بزرگ آمریکا باشد و او کاری برای مسلمانان انجام دهد، هم چنین نادرست است انسان انتظارداشت باشد شیطان جنی این دشمن سوگند خورده برای انسان کاری مفید و سازنده انجام دهد. پس اگر شیطان پرستان به نان و نوایی در دنیا می رسند، باید بدانند که اینها همه در قالب سنت امهال و استدراج الهی(اعراف، آیه 183؛ قلم، آیات 44 و45) یا سنت های دیگر چون سنت پاداش عمل قرار می گیرد ؛ زیرا هر کسی کار خیری کرده اگر به آخرت اعتقادی ندارد، می بایست پاداش کار خیر خویش را دنیا به دست آورد.(زخرف، آیات 32 تا 35)
به سخن دیگر، هر چند که ابلیس و شیطان برای اولیاء خویش کارهایی را انجام می دهد و آنان را به قدرت های شیطانی مهجز می کند و به اشکال گوناگون امدادرسانی دارد، اما این امدادهای شیطانی، تنها در چارچوب مشیت حکیمانه الهی ودر قالب سنت های الهی است؛ بنابراین، اگر خدا نخواهد شیطان هیچ کمکی به دوستان و افراد تحت ولایت و سلطه خویش نمی تواند بکند؛ از همین رو، خدا در قرآن به صراحت بیان می کند که شیطان در ادعای امدادرسانی دروغ می گوید و ناتوان از امدادرسانی به اولیای خویش است؛ چرا که او موجودی ترسو است و از حضور در کارزاری که فرشتگان الهی حضور دارند، فراری است.(انفال، آیه 48؛ حشر، آیه 16) پس شیطان در تنها با تسویل گری و تزیین و ایجاد آرزوهای بی پایه واساس و انداختن در دور باطل (محمد، آیه 25) در حقیقتی کاری برای کافران انجام نمی دهد و در روز قیامت نیز آنان را رها می کند؛ زیرا ناتوان از هر گونه امداد به خویش است، چه رسد که دستگیر دیگران باشد.(ابراهیم، آیه 22)
از نظر قرآن، بزرگ ترین جنایت شیطان علیه بشریت این است که او را از مقام کرامت الهی و خلافت ساقط می کند و با تزیین گری و تسویل گری و فریبکاری مردم را به سوی طغیان و فجور سوق می دهد تا این گونه شرایط خلافت الهی از دست برود و در دنیا گرفتار رنج و در آخرت عذاب آتش دوزخ شوند.(همان؛ انعام، آیات 42 و 43) ابلیس شیطانی برای دست یابی به هدف پلید خویش از انواع هنرها برای آراستن باطل و جایگزین کردن به جای حق بهره می برد(همان) تا انسان زشت را زیبا ببیند و دنبال شرور به جای خیرات برود(فاطر، آیات 6 و 9) و این گونه به جای ایمان، کفر و نفاق و شرک را برگزیند و به جای اطاعت خدا به اطاعت از شیطان بپردازد و او را معبود خویش قرار دهد.(محمد، آیه 25؛ انفال، آیه 48)
از نظر آموزه های وحیانی قرآن، شیطان هرگز خیرخواه انسان و بشر نیست، بلکه به عنوان دشمنی فریبکار و نادیدنی است که انسان را برهنگی همه جانبه سوق می دهد تا رسوا و ذلیل شود.(اعراف، آیه 22)
اگر انسان در شرایط صلح و دوستی و محبت می تواند به یک دیگر خدمت رسانی و خیررسانی داشته باشد، ابلیس شیطانی به عنوان دشمن ترین دشمنان انسان، بر آن است تا با ایجاد و ایقاع دشمنی، جنگ و خون ریزی و فساد و تباهی نسل و حرث را در میان مردمان گسترش داده و نسل انسان را به نابودی بکشاند. بنابراین، از ابزارهایی که دشمنی را موجب می شود استفاده می کند که شامل خمر و قمار و مانند آنها است.(مائده، آیه 91)
ابلیس شیطانی در فکرو ذهن و قلب مردمان نفوذ می کند و از آن جایی که سلطه ولایی بر اولیای خویش دارد، آنان را برای مجادلات علمی بسیج می کند و با «وحی شیطانی» آنان را برای درگیری کلامی سپس جنگ و خون ریزی تهییج می نماید.(انعام، آیه 121)
جالب این که وقتی می بیند که اولیای شیطان در ضعف و سستی هستند، با این همه چون هلاکت آنان را به عنوان انسان دوست دارد، آنان را تشویق به جنگ و یورش می کند. به آنان وعده پیروزی و نصرت می دهد، اما هنگامه جنگ از میدان می گریزد و اولیای خویش را تنها رها می سازد.(انفال، آیه 48)
از نظر قرآن، بسیاری از مردم به دلیل دردام افتادن به دام «غرور» گرفتار فریبی بزرگ شدند. شیطان غرور و فریبکار برای آن که مقاصد پلید خویش را جامه عمل بپوشاند افزون بر وعده های فریبنده و زیبا و تزیین گری زشت به جای نیکو، شرایط درگیری و جنگ را فراهم می آورد تا بشریت به نسل کشی و جنایت علیه یک دیگر بر آید و حرث و نسل را نابود کرده و فساد و تباهی را در زمین بگسترانند.(همان؛ انعام، آیات 42 و 43 ؛ نحل، آیه 63؛ بقره، آیه 205)
بنابراین، شیاطین جنی و انسی مانند مستکبران آمریکایی و اروپایی هماره در ساختار تفکری و رفتار شیطان، به جنگ افروزی گرایش دارند و انسان ها را به جان هم می اندازند. این گونه است که بسیاری از مردمان در دام فریب شیطانی می افتند که علیه یک دیگر جنگ می کنند. از نظر قرآن جنگ افروزی میان مردمان از مهم ترین ابزارها و شیوه های شیطانی است که شیاطین جنی و انسی از آن بهره می گیرند تا مقاصد خویش را تحقق بخشند؛ زیرا از نظر قرآن، فرقی میان شیاطین جنی و انسی نیست و هر دو در خدمت ابلیس و اهداف خیانتکارانه او هستند.(انفال، آیه 48؛ انعام، آیه 112)
از نظر آموزه های وحیانی قرآن، شیطان جنی دشمن اصلی انسان است و انسان نیز می بایست او را دشمن خویش بداند و گمان نکند که دشمنی شیطان یک توهم است، بلکه حقیقتی است که انسان ها هماره در طول تاریخ با آن مواجه بوده اند و بسیاری از مردم به سبب افتادن در دام شیطان در دنیا به انواع عذاب ها گرفتار شده و در آخرت نیز به دوزخ آتش گرفتار می شوند. اگر ما شیطان را دشمن نگیریم، او را ما دشمن می داند و علیه ما کار می کند؛ بنابراین لازم است تا ما نیز او را دشمن بگیریم و دشمنی او را توهم نشماریم.(فاطر، آیه 6؛ زخرف، آیه 62؛ بقره، آیات 168 و 208 ؛ اعراف، آیه 179)
شیطان دوست دارد تا با انسان ها قرین وهمراه و همدم شود و آنان را این گونه به هلاکت رساند؛ بنابراین انسان ها می بایست او را دشمنی خطرناک بدانند که قرانت او بدترین قرانت خواهد بود.(نساء، آیه 38)
بسیاری از امت های بشری در دام شیطان گرفتار و با او به دوزخ می روند(اعراف، آیه 179؛ انعام، آیات 42 و43)؛ زیرا شیطان با اصول و روش های شیطانی به ویژه غرور و تزیین و تسویل و ابزارهایی خاص خود بر آن است تا انسان گرفتار وراونگی شود و بر خلاف فطرت و هدایت الهی عمل کند که خدا برای هر انسانی قرار داده است.(طه، آیه 50) البته از نظر قرآن، شیطان، قادر به مشاهده امورى پنهان از دید آدمیان است که این توان به او یاری می رساند که اگر سخنی بگوید، انسان گمان کند سخنگو خودش است؛ زیرا شیطان از زبان مردم با مردم سخن می گوید و چون نادیدنی است مردم دشمنی به این خطرناکی را نمی بینند و او را اصلا به حساب نمی آورند و این گونه نابودی خویش و بشریت را رقم می زنند.(انفال، آیه 48؛ اعراف، آیه 27 و آیات دیگر)
استفاده از سحر و جادو(بقره، آیه 102) و القائات و وحی شیطانی(حج، آیه 52؛ انعام، آیه 112؛ شعراء، آیات 210 و211) ، دروغ و فریب و تزیین و تسویل(شعراء، آیات 221 تا 223؛ انعام، آیه 112) و ابزارها و روش های دیگر از سوی شیطان امری است که انسان بدان توجه نمی کند و این گونه دشمنی میان خودش را دشمنی عادی تلقی می کند، در حالی که شیطان با بهره گیری از این اسباب همانند خمر و قمار به ایقاع دشمنی میان مردمان می پردازد و آنان را به سوی نابودی و هلاکت می افکند. در حقیقت ایجاد جنگ های نیابتی بدون این که خود را در صحنه جنگ نشان دهد، ترفندی است که شیاطین جنی و انسی برای هلاکت مردمان از آن بهره می گیرند. بنابراین، انسان به ظاهر می بیند که دو گروه از مردمان در جنگ با یک دیگرهستند، اما آتش بیار معرکه که ابلیس شیطانی است ، را نمی بینند. امروز در جهان این شیطان بزرگ آتش بیار معرکه ها در یمن و اکراین و عراق و سوریه و مانند آنها است، اما مردم دست شیطان بزرگ آمریکا را دراین معرکه ها نمی بینند و آمریکا را تبرئه می کنند.
از نظر قرآن، شیطان به آتش دعوت می کند(لقمان، آیه 21؛ فاطر، آیه 6) و در این میان، مستکبران و رهبران فاسد از او پیروی می کنند(ابراهیم، آیات 21 و22) و به کمک او می آیند و مردمان را به سوی آتش سوق می دهند که دنیا و آخرت آنان را تباه می سازد.
