مدگرايي فرهنگي

يكي از آسيب هايي كه هويت ملي جامعه را با خطر مواجه مي سازد و زمينه هاي واگرايي اجتماعي فراهم و از انسجام ملي و وحدت جامعه اي جلوگيري مي كند، مدگرايي فرهنگي است.

مدگرايي فرهنگي به معنا و مفهوم آن است فرد و يا گروه و حتي جامعه اي بر خلاف سنت ها و باورهاي ملي خويش اقدام به الگوبرداري از سنت ها و فرهنگ هاي بيروني مي گيرند و به نمادها و نهادهاي فرهنگي بومي پشت مي كنند. از جمله اين امور مي توان به مسايلي چون جشن والتناين اشاره كرد.
اين گونه امور به عنوان تهاجم فرهنگي معرفي شده است و ارتش غرب كه در شكل ناتو سامان دهي شده است در حوزه فرهنگي با مايكروسافت ها و بنيادهاي سورس و مانند آن لشكركشي مي كنند و نمادها و نهادهاي بومي را از دوره گردونه فرهنگي بيرون مي رانند و عوامل و كالاهاي فرهنگي خويش را جايگزين مي كنند.

آيات 39 و 40 سوره حج به مساله تهاجم فرهنگي و ناتوي فرهنگي اشاره دارد و آن را عامل مهمي در هويت زدايي فرهنگي جوامع بر مي شمارد. ملتي با تهاجم و يورش دشمنان فرهنگ از درون مي پاشد و نمادهاي فرهنگي آن بي ارزش و يا نابود مي شود.
نمونه اين را پيش از اين در مساله چشم اسفنديار و پاشنه آشيل و يا در مساله اسپنذار مهرگان و جشن دوستي بيان كرده ام. در آن جا بيان شد كه چگونه فرهنگ هاي اصلي جاي خود را به فرهنگ هاي مبتذل مي دهد و ارتباط ملي را دچار بحران هويت مي كند.
مدگرايي تحت تاثير تبليغات رسانه اي انجام مي شود و در اين ميان نقش ماهواره ها و اينترنت را نمي بايست دست كم گرفت.
يكي از دوستان مي گفت وقتي پست الكترونيكي خودم را باز مي كنم مي دانم كه چندمين نفري هستم كه اين به پست و بانك خصوصي اطلاعاتي را باز مي كنم . به اين معنا كه پيش از من چندين نفر بودند كه آن را خوانده اند كه از همه مهم تر سرويس هاي اطلاعاتي غرب هستند. در اين جهان ابزارهايي را به رايگان و مفت در اختيار آدمي قرار مي دهند تا بهره هاي خويش را ببرند. اين ها عوامل خزنده اي هستند كه پيش از صاحب نامه به نامه دسترسي دارند و در حقيقت نامه سرگشاده اي براي آنان است.
آنان كه فكرها و فرهنگ ها را كنترل و مديريت مي كنند مي دانند كه چگونه بايد عمل كنند. مايكروسافت و يا ماهواره هاي مختلف در اين راستا عمل مي كنند و تخريب فرهنگي را در پيش مي گيرند.
اين گونه است كه گفتمان هاي غالب و چيره فرهنگي را آنان مديريت مي كنند و به مردم مي گويند كه چگونه بيانديشند و يا چه بخورند و يا چه بپوشند.
با از ميان رفتن نهادها و نمادهاي فرهنگي است كه ملت ها فرو مي پاشد و انسان هاي بي هويت و يا هويت هاي تحميل شده جايگزين مي شود.
مدگرايي اين است كه در دام اين تفكر تحميلي غربي و وارداتي از راه هاي لشكرهاي ناتوي فرهنگي گرفتار شويم.