جنگ میان حق و باطل، جنگی با فرماندهی انسان علیه شیاطین است. در این جنگ انسان به عنوان متاله، ربانی و خلیفه خداوند، در برابر شیاطین جن و انس قرار می گیرد.
آن چه امروز در جهان در جریان است، بخشی از این جنگ نهایی است. بر این اساس نمی بایست آن را جنگی همانند دیگر جنگ ها برشمرد که از سوی گروهی دنیاطلب علیه گروه دنیاطلب دیگر رخ می دهد؛ یا آن که از مصادیق جنگ های ظالمان علیه ظالمان دانست که خواهان اشتغال آنان به یک دیگر شویم و بگوییم: اللهم اشغل الظالمین بالظالمین.
در این جنگ نهایی، دشمن با فرماندهی ابلیس، همه شیاطین جن و انس را بسیج نموده است تا آرزوی نهایی خویش را تحقق بخشد که ابلیس در عبارت های چند آن را بیان داشته است. از جمله این که به صراحت به خداوند سوگند می خورد که : قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ؛ ابلیس گفت: «پس به عزّت تو سوگند كه همگى را جدّا از راه به در مىبرم.(ص، 82)
بنابراین، هدف نهایی ابلیس این است که با بسیج تمامی امکانات خود، انسان ها را از راه به در برده و در جرگه جنود خویش در آورد تا ایشان بر خلاف هدف آفرینش علیه فلسفه وجودی آن برخیزند و در خدمت شیطنت او باشند و عمل نمایند. بنابراین، ابلیس با استفاده از شیاطین جنی خود اقدام به وسوسه و گمراه سازی می کند تا جریان انحرافی در مسیر حرکت صحیح انسانی ایجاد کند و آنان را در خدمت اهداف خویش گیرد. در این راستا با استفاده از برخی از اخباری که جاسوسان از جنس جنیان از آسمان کسب می کنند، گروهی از انسان ها را مجذوب خود می سازند و به دوستان خویش تبدیل می کنند.(جن ، آیات 6 تا 9)
این گونه است که برخی از انسان های جن گیر، خود در دام وسوسه های جنیان گرفتار می آیند و تسخیرکننده، خود تسخیر می شود.(همان) این افراد در خدمت شیاطین به جنگ حق و حقیقت می آیند و می کوشند تا با ایجاد فساد و تباهی، انسان و جهان را نابود سازند و ظن و گمان خویش را یقینی نمایند که انسان بر خلاف تصور خداوند، گزینه خوبی برای خلافت نیست و ابلیس برای این که سزاوار بوده است: قَالَ مَا مَنَعَكَ أَلا تَسْجُدَ إِذْ أَمَرْتُكَ قَالَ أَنَا خَيْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنِي مِنْ نَارٍ وَخَلَقْتَهُ مِنْ طِينٍ: خدا گفت چه چیزی تو را از سجد باز داشته زمانی که تو را بدان امر کردم. ابلیس گفت: من بهتر از انسان هستم؛ زیرا مرا از آتش آفریدی و او را از گل آفریدی.(اعراف، ایه 12)
بنابراین، ابلیس همه توان و نیروهای شیطانی خویش را بسیج می کند تا سخن خویش را راست کند و نشان دهد که انسان شایستگی خلافت نداشته است.
قرارگاه نیروهای نامتعارف و علوم غریبه
با توجه به جنگ نامتعارفی که در جهان میان نیروهای حق و باطل و انسان و شیطان در جریان است، سادگی است که قرارگاه های امت اسلام، تنها قرارگاه نیروهای متعارف باشد، بلکه لازم است تا بخشی در نیروهای مسلح جامعه ایمانی پدید آید که به نیروهای نامتعارف و علوم غریبه اختصاص داشته باشد.
آموزه های قرآنی هم گزارش های بسیاری در این باره داده و هم ضمن دشمن شناسی از شیاطین انسی و جنی، خواهان بهره گیری از همه توان و نفرات و ابزارهای پیشرفته و دانش های شناخته شده و ناشناخته شده است تا دشمن را بترساند و اجازه هر گونه تحرک را از ایشان سلب کند: وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدْوَّ اللّهِ وَعَدُوَّكُمْ وَآخَرِينَ من دونهم لا تعلمونهم الله يعلمهم ؛ از هر آن چه در توان خویش دارید برای مقابله با دشمنان خود مهیا و آماده سازید و از اسب های ورزیده جنگی تا بدان دشمنان خدا و دشمنان خودتان را بترسانید و همچنين گروه ديگرى غير از اينها را، كه شما نمىشناسيد و خدا آنها را مىشناسد!.(انفال، ایه 60)
این دشمنان دیگر که ما نمی شناسیم و خدا ایشان را می شناسد، می تواند از همان شیاطین جنی و ابلیس باشد؛ زیرا اینان گروهی هستند که به چشم بسیاری از مومنان دیده نمی شوند و تنها گروهی از مومنان دارای چشم برزخی که عالم مثال را نیز می بینند می توانند آنان را ببیند و بشناسند: إِنَّهُ یَرَاکُمْ هُوَ وَقَبِیلُهُ مِنْ حَیْثُ لاَ تَرَوْنَهُمْ انا جعلنا الشیاطین اولیاء للذین لایومنون (اعراف، ایه 28) این دسته از موجودات که ما از آنان به جن شیطانی یاد می کنیم، اولیاء و دوستان غیر مومنان از مشرکان، کافران و منافقان و مانند آن ها هستند. این دو گروه در خدمت یک دیگر علیه حق و ایمان می جنگند.
پس برای مقابله با این دسته از دشمنان می بایست با ایجاد قرارگاه نیروهای متعارف و نامتعارف آنان را ترساند و اجازه دخالت در حوزه عمل امت اسلام نداد.
پیامبرانی چون حضرت سلیمان(ع) از قرارگاه نیروهای نامتعارف از پرنده ، باد و جنیان مومنان و مانند آن استفاده می کرد و همه را به خدمت ارتش و سپاه اسلام در آورده بود. (نمل، آیه 17) البته شیاطین جنی در دوره ایشان اسیر شده و در بردگی قرار داشتند و برای ایشان در ساختمان سازی و دیگر خدمات کار می کردند: یَعْمَلُونَ لَهُ ما یَشاءُ مِنْ مَحارِیبَ وَ تَماثِیلَ وَ جِفانٍ كَالْجَوابِ وَ قُدُورٍ راسِیاتٍ اعْمَلُوا آلَ داوُدَ شُكْراً وَ قَلِیلٌ مِنْ عبادی الشکور(سباء، آیه 13)
پیامبر اسلام (ص) نیز در جنگ های خود از نیروهای نامتعارف از جمله فرشتگان استفاده کرده است (انفال، ایات 9 و 10 و ایات دیگر)
در جنگ های نامتعارف از همه علوم غریبه به ویژه نیایش و دعا می بایست بهره گرفت تا امدادهای غیبی نصیب امت اسلام شود.(بقره،آیه 250 ، آل عمران، آیات 146 تا 148 و انفال، آیات 9 و 10)
از نیروهای نامتعارف برای فریب دشمن و حضور در میان ایشان و کسب اطلاعات و حتی ضربه های فیزیکی بی آن که متوجه شوند از کجا خورده اند، استفاده می شود.(انفال، ایات 43 و 44؛ توبه، آیات 25 و 26؛ فتح ، آیات 4 و 7 و مجمع البیان، ج 9 و 10، ص 166)
به هر حال، امت اسلام در جنگ نهایی می بایست از همه توان هستی که جنود خداوندی هستند بهره گیری کند و حتی بتواند شیاطین جنی و انسی را به خدمت گیرد و با ایجاد ترس و رعب در دل دشمنان آنان را از هر گونه تحرک و حرکت باز داشته و ضربه نهایی را به آسانی و با کم ترین تلفات وارد سازد.(انفال، ایه 60 ؛ نمل ، ایات 32 تا 37)
بر این اساس، لازم نیست که نیروهای اسلام تنها به قدرت های متعارف و نیروهای انسانی و عده و عدوات متعارف و آشنا بسنده کنند و از جنود الهی غافل شوند.
باشد با بهره گیری از آموزه های قرآنی از دشمن و قدرت و توان او غافل نشده و هم چنین قدرت و توان اهل حق و اسلام را کم تر از آن چه هست ارزیابی نکرده و همه توان و قدرت را به کار گیریم.
