هر کسی دوست دارد نتیجه و آثار کاری را که انجام می‌دهد در زندگی‌اش ببیند؛ چرا که انگیزه حرکت و کار در انسان، همین نتایج و ثمرات آن است که از آن به علت غایی یاد می‌کنند. هر مؤمن بر آن است تا با کارهای نیک و پسندیده در پیشگاه خداوندی از محبوبیت برخوردار شده و رضایت او را جلب کند و خداوند را در جلوه‌های جمالی‌اش ببیند و رحمت رحمانی و رحیمی‌اش را مشاهده کند.
مؤمن، رضایت الهی را رضایت خود می‌داند و در جست‌وجوی آن، همه نیات و اعمال خویش را تنظیم می‌کند. از نظر مؤمن هر آنچه جانان پسندد آن پسندیده است و از هجران و وصل یا درد و درمان در مقام راضیه مرضیه، رضایت و خشنودی او را دلخوش دارد و همانند عاشورائیان در اوج مصیبت‌ها و دردها و رنج‌ها، چیزی جز زیبایی نمی‌بیند؛ چرا که آن را پسند و خواسته خداوندی یافته و خشنودی خداوند را در آن دیده و جسته است.
این همان مقام رضاست که اهل بیت(ع) همواره بر آن تاکید داشته و خود را این‌گونه به مردمان نشان داده‌اند و خواهان الگوبرداری ولو در حد توان از این مقام شده‌اند. از امام(ع) روایت است که فرمود: رضی الله، رضانا اهل البیت؛ رضایت خداوند همان رضایت ما اهل بیت(ع) است.(بحار‌الانوار، ج 44، ص 367) پس ما اهل بیت راضی هستیم به آنچه كه رضای خدا در آن است. امام باقر(ع) در ديدار با صحابی بزرگ پیامبر(ص) جابر بن عبدالله انصاري از بينش و نگرش اهل بيت(ع) و رضايتمندي ايشان به مشيت الهي اينگونه سخن مي‌گويد: جابر بن عبدالله انصاري، صحابي رسول خدا(ص) در بستر بيماري افتاده و آخرين لحظات زندگاني خود را مي‌گذراند. امام باقر(ع) به عيادت او رفت و با مهرباني كنارش نشست و فرمود: اي جابر، حالت چطور است؟ جابر، پيرمردي كه عمري را در ركاب پيشوايان معصوم گذرانيده بود، عرض كرد: حال پيرمردي را دارم كه پيري را بر جواني مي‌پسندد و مرگ را نسبت به زندگاني بيشتر دوست دارد و به بيماري نسبت به تندرستي علاقه بيشتري دارد. او مي‌خواست اينگونه بر ناملايمات شكر گزارد و بگويد كه از هيچ يك از آنها نابردباري نمی‌كند. ولی امام باقر(ع) سخني فراتر از آن گفت و فرمود: «اما من آنچه را خدا بخواهد دوست دارم. اگر جواني را بخواهد به آن علاقه‌مندم و اگر بيماري را بر تندرستي من بپسندد، من هم همان را مي‌خواهم و اگر زندگي را بر مرگ در مورد من ترجيح دهد، همان را برمي‌گزينم.» (جامع‌السعادات، ج 3، ص 285)
یکی درد و یکی درمان پسندد
یکی وصل و یکی هجران پسندد
من از درمان و درد و وصل و هجران
پسندم آنچه را جانان پسندد
از نظر انسان مؤمن، رضایت خداوندی اوج محبوبیت است و دشنه معشوق در تن عاشق عین وصل و وصال است و شکست کوزه مجنون به دست لیلی را عین عشق‌بازی می‌شمارد و این رحمت رحیمی را بسیار خوش دارد.
