اجتماعیاعتقادی - کلامیسیاسیفلسفیمعارف قرآنیمقالات

ملت بی ارتش، ملت بی عزت

بسم الله الرحمن الرحیم

نفس انسان در بساطت خویش دارای قوای سه گانه ای است که از آن ها به قوه عاقله، قوه جاذبه و قوه دافعه یاد می شود. این قوای سه گانه است که انسان را به کمال می رساند و فقدان هر یک به معنای نقص نفس انسانی است. همین نسبت در امت ها و ملت ها نیز مطرح است به طوری که اگر سه گانه در ملتی وجود نداشته باشد، آن ملت گرفتار نقص اساسی است. از همین رو، ملتی که ارتش را به عنوان قوه دافعه نداشته باشد، ملتی است که گرفتار نقص ماهیتی است و پیامد و تبعات آن نیز چیزی جز خواری و ذلت و فقدان عزت و از دست رفتن استقلال نیست؛ زیرا این قوه دافعه و ارتش است که حافظ استقلال کشور و ملت است. نویسنده در این مطلب بر آن است تا نقش قوه دافعه و ارتش را به عنوان قوه غضبانی در صیانت و حفاظت از استقلال و عزت کشور بر اساس آموزه های وحیانی تبیین کند. با هم این مطلب را از نظر می گذرانیم.

جستارگشایی: آخرین سامورایی (به انگلیسی: the Last Samurai) فیلمی آمریکایی در ژانر تاریخی، اکشن و درام به نویسندگی جان لوگان است که توسط ادوارد زوئیک کارگردانی و در سال ۲۰۰۴ اکران گردیده‌است. این فیلم روایت‌گر شورش ساتسوما و وقایع سال ۱۸۷۷ میلادی در ژاپن است؛ اما آن چه در این فیلم می توان به عنوان یک تعریض غیر از جدال «سنت و مدرنیته» به آن توجه داشت، تعریض به واگذاری نقش سامورایی به عنوان نماد مجاهدان ژاپنی به انسان غربی است.

فیلم روایتگر داستان سرباز آمریکایی (نیتان آلگرن) است که در پی درخواست دولت ژاپن برای آموزش سربازان ژاپنی و تجهیز آنان به سلاح گرم به ژاپن می رود. این ساخت سپاه جدید هدفی دارد و آن از بین بردن سامورایی‌هایی است که اطرافیان امپراتور، امپراتور جوان را از آنان بیم می‌دهند و تلاش می‌کنند او را قانع سازند سامورایی‌ها و در صدر آنان، کاتسوموتو قدرت را از کف او خارج می‌سازند.

آلگرن در پی ارتباطی که با سامورایی ها پیدا می کند شیفته سبک و سیاق زندگی آنها می شود و در صحبت‌هایی که بین او و کاتسوموتو رد و بدل می‌شود او پی به پوچی جنگ با سامورایی‌ها می‌برد و در می‌یابد تنها یک وسیله برای برآورده ‌شدن مطامع درباریان و مهم‌ترین دشمن کاتسوموتو، اومورا(ماساتو هارادا) بوده و در جبران اشتباهش تلاش می‌کند سامورایی بودن و روح زندگی سامورایی را بیاموزد و پس از مدتی، یک سامورایی تمام عیار می‌شود.

پس از اشغال ژاپن توسط آمریکا در جنگ جهانی دوم، قانون اساسی به گونه ای تدوین یافته است که کشور ژاپن فاقد ارتش باشد و مسئولیت دفاع از ژاپن به نیروهای آمریکایی اشغالگر سپرده شده است، به طوری که امروز ارتشی که پس از سالها در ژاپن شکل گرفته است، تنها نماد مترسکی ارتش و آن نیز در اختیار ارتش آمریکا و سرفرماندهی پایگاه های نظامی آمریکا است. این گونه ژاپن بی ارتش، قوای دفاعی خود را از دست داده و به عنوان یکی از ایالات پنجاه و چندم آمریکا شده است؛ البته همین مصیبت بر سر کشور شکست خورده آلمان آمده و قدرت اصلی در ژاپن و آلمان در دست آمریکایی ها و سرفرماندهی نظامی آنان است. ملتی که آخرین سامورایی او یک بیگانه است، به طور طبیعی قدرت دفاعی و نظامی خویش را واگذار کرده و این گونه به سبب عدم بهره گیری از قدرت دفاعی مستقل و ارتش مقتدر، جز خواری و ذلت را برای خود نخریده است. از همین روست که آلمان و ژاپن با همه ظاهر فریبنده، جز ملت های زبون و شیر بی یال و عقاب بی پر نیست که هر گونه توپ و تشر آمریکایی آنان را به عجز و ناله و انابه می کشاند و در برابر آمریکایی مستکبر، سجده اطاعت بر زمین می سایند؛ چون دماغ آنان به خاک مالیده شده و هنوز از آثار و تبعات اشغالگری و شکست رهایی نیافته اند.

نقشه جامع از انسان و امت

بی گمان شناخت جامع از انسان، تنهاترین راه برای طراحی و ترسیم نقشه جامع برای انسان و امت است؛ زیرا اگر بخواهیم نقشه جامع ترسیم کنیم بدون شناخت جامع از انسان، نقشه طراحی شده از جامعیت خارج می شود و قابلیت مهندسی مسایل و مشکلات و معضلات را از دست می دهد و چنین نقشه ای نمی تواند به گونه ای درست و صحیح، فرد و اجتماع را به سوی دست یابی به کمالات و مقاصد راهنمایی کند. پس به جای موفقیت و کامیابی در مقام عمل، هماره دچار شکست شده و از موفقیت باز می ماند.

از نظر قرآن، انسان دارای نفسی است که به سبب آن که خاستگاه آن «روح الهی»(اعراف، آیه 12؛ حجر، آیه 72) است، از جامعیت بسیاری برخوردار بوده و همه صفات و اسمای الهی غیر مستاثر را به نمایش می گذارد. این نفس انسانی با همه بساطت، بیانگر کل قوای الهی است و به یک معنا همانند صفات الهی می تواند عین ذات شود به شرطی که در چارچوب صراط مستقیم عبادی قرار گیرد و این گونه آن اسمای الهی را ظهور و تجلی بخشد و مظهر و مجلی صفات الهی شود.

از نظر آموزه های وحیانی قرآن، کمال در صفات جمالی و جلالی یا به تعبیر قرآنی در جلال و اکرام: تبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِي الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ(الرحمن، آیه 78) خودنمایی می کند؛ و انسانی که خلیفه الله و دارای همه این صفات و اسمای الهی است، به عنوان «وجه الله» از چنین ظرفیتی برخوردار است و بر همین اساس به تعبیر قرآنی ذی الجلال و الاکرام می شود: وَيَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ ؛ و وجه پروردگارت که آن وجه صاحب جلال و اکرام است، باقی می ماند.(الرحمن، آیه 27) در حقیقت اگر انسان آن اسمای الهی را در خود بروز دهد همان کمالات ظهور یافته است که مانند صاحب آن باقی می ماند. پس خدایی شدن موجب بقای انسان در عوالم دیگر می شود. البته انسان به طور طبیعی «وجه الله » است؛ زیرا همه صفات و اسمای الهی را دارا است، ولی آن چه که لازم است آن را در طول زندگی دنیوی حفظ و صیانت کند، همین حفاظت و صیانت از «وجه الله» است.

از نظر قرآن، انسان همانند خدا دارای قوای جلالی و جمالی است. بنابراین، قوه دافعه و قوه جاذبه نمادهایی از جلال و جمال الهی است؛ چنان که قوه عاقله بیانگر کمال الهی است؛ زیرا هر یک از جلال و جمال به تنهایی نمی تواند کمال موجودی از جمله خدا و انسانی باشد که «وجه الله» است. تعبیر «وجه الله» در برخی از روایات به «صورت» تعبیر شده که البته به دلایلی نارسا است؛ و روایات ناظر به فهم مردم و اصطلاحات موجود در آن عصر و زمان مطرح می شود؛ چنان که از پیامبر(ص) نقل شده که فرمود: ﺧﻠﻖ ﷲ آدم ﻋﻠﻰ ﺻﻮرﺗﻪ؛ خدا آدم را بر صورت خویش آفریده است.(نگاه کنید: کافی، کلینی، 1365، ج ١،ص 134؛ التوحید، صدوق، ص 152؛ عیون اخبار الرضا، صدوق، ج 1، ص 120)

به هر حال، خدا در انسان شهوت را به عنوان قوه جاذبه، و غضب را به عنوان قوه دافعه و قلب را به عنوان قوه عاقله قرار داده است. از همین روست که حالت قلب، حالت کمالی است که مسئولیت غضب و شهوت و قوای دافعه و جاذبه را به عهده دارد. بر اساس قوه عاقله که در ساختار قلب تعریف می شود، مسئولیت قوای دافعه و جاذبه را برای مهار و مدیریت آن ها به عهده می گیرد.

همین مساله در شکل و ساختار امت ها نیز خود نشان می دهد؛ زیرا امت، یک انسان کلی با همه مواصفات و شاخص های آن است. بر این اساس، امتی زمانی کامل است که قوای جاذبه و دافعه و عاقله آن به شکل کامل شکل گرفته باشد. قوه جاذبه امت، مدیریت اقتصادی را در راستای تامین آَسایش به عهده می گیرد؛ چنان که قوه دافعه امت، مدیریت نظامی را در راستای تامین آرامش و امنیت به عهده می گیرد و هم چنین قوه عاقله، مدیریت ساماندهی و تنظیم امور آسایشی و آرامشی را در چارچوب علم و دانش به عهده می گیرد؛ چرا که قوای جاذبه و دافعه در امور خویش گرایش به افراط دارند و لازم است تا برای دست یابی به تعادل و اعتدال، قوه عاقله مدیریت ساماندهی و نظم این امور را به عهده داشته باشد.

از نظر آموزه های وحیانی قرآن، اگر قوه دافعه در قالب غضب و قوه جاذبه در قالب شهوت نباشد، انسان نمی تواند کامل باشد؛ زیرا انسان در بقای خویش لازم است تا با شهوت قوه جاذبه هر چیزی که نیاز بقایی او را تامین می کند فراهم آورد و با غضب قوه دافعه امنیت را فراهم آورد و اجازه ندهد تا اموری هستی او را تهدید کند.

خدا در آیات قرآنی، خواهان مدیریت قوه دافعه و قوه جاذبه بر اساس قوه عاقله ای می شود که خدا برای اثارت و برانگیختن آن وحی و نقل را به مددش فرستاده است. از همین روست که حجت های الهی باطنی و ظاهری یعنی عقل و نقل به عنوان کاشف از احکام الهی و مصالح و مفاسد در متعلقات مطرح می شوند تا بتوانند قوه دافعه و جاذبه را در مسیر صراط مستقیم نگه دارند که موجب حفظ و صیانت انسان و دست یابی به کمالات اوست.

از نظر قرآن، لازم است تا برای صیانت از بقا، در استفاده از قوه جاذبه و شهوت از هر گونه اسراف و افراط جلوگیری شود؛ زیرا این گونه رفتارها می تواند موجب شود که قوای دیگر آسیب ببیند و نتوانند به مسئولیت بقایی خویش ادامه دهند. از این روست که خدا درباره مدیریت شهوت غذایی و قوه جاذبه می فرماید: كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَلَا تَطْغَوْا فِيهِ فَيَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبِي وَمَنْ يَحْلِلْ عَلَيْهِ غَضَبِي فَقَدْ هَوَى ؛ از خوراكيهاى پاكيزه‏ و طیباتی كه روزى شما كرديم، بخوريد؛ ولى در آن زياده‏ روى مكنيد كه خشم من بر شما فرود آيد و هر كس خشم من بر او فرود آيد قطعا در ورطه هلاكت افتاده است. (طه، آیه ۸۱)

در جایی دیگر نیز می فرماید: وَكُلُوا وَاشْرَبُوا وَلَا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ ؛ و بخوريد و بياشاميد و زياده‏ روى مكنيد كه او اسرافكاران را دوست نمى دارد. (اعراف، آیه ۳۱)

در همین رابطه با اشاره به افراط گرایی قوم یهود در بهره گیری از قوه جاذبه و شهوت غذایی می فرماید: كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ؛ از طیبات هر آن چه به شما روزی کردیم بخورید و ما ظلم نکردیم ولی آنان خودشان ظلم می کردند.(بقره، آیه 57؛ اعراف، آیه 160)

پس در شهوت و بهره گیری از قوه جاذبه باید اعتدال و میانه روی رعایت کرد ؛ زیرا افراط و تفریط خوب و مناسب نیست. از همین روست که نسبت به تفریط گرایی نیز هشدار می دهد و می فرماید: لْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَالطَّيِّبَاتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِيَ لِلَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا خَالِصَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ كَذَلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ ؛ اى پيامبر بگو: زيورهايى را كه خدا براى بندگانش پديد آورده و نيز روزيهاى پاكيزه را چه كسى حرام گردانيده؟ بگو: اين نعمتها در زندگى دنيا براى كسانى است كه ايمان آورده‏ اند و روز قيامت نيز خاص آنان است؛ اين گونه آيات خود را براى گروهى كه مى‏ دانند به روشنى بيان مى ‏كنيم. (اعراف، آیه ۳۲)

هم چنین خدا درباره شهوت جنسی نیز می فرماید: فَانْكِحُوا مَا طَابَ لَكُمْ مِنَ النِّسَاءِ؛ پس از زنان پاک و طیب برای نکاح و زناشویی بهره گیرید.(نساء، آیه 3) و یا می فرماید: وَأَنْكِحُوا الْأَيَامَى مِنْكُمْ وَالصَّالِحِينَ مِنْ عِبَادِكُمْ وَإِمَائِكُمْ؛ بى‏ همسران خود و غلامان و كنيزان درستكارتان را همسر دهيد.(نور، آیه 32)

اما نسبت به افراط در شهوت جنسی نیز هشدار داده و می فرماید: وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ لَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاءَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْعَادُونَ ؛ و مومنان کسانی هستند که نسبت به فروج خویش محافظت می کنند؛ مگر در مورد همسرانشان يا كنيزانى كه به دست آورده‏ اند كه در اين صورت بر آنان نكوهشى نيست؛ پس هر كه فراتر از اين جويد آنان از حد درگذرندگانند. (مومنون، آیات ۵ و ۷)

ازنظر قرآن استمناء و زنا و هم جنس بازی از مصادیق اسراف و زیاده روی در مسایل شهوانی جنسی است که انسان را از کمال دور و جامعه را فاسد می سازد.(اعراف، آیه 81؛ نساء، آیات 15 و 16؛ نور، آیات 1 تا 5)

در قوه غضب و دافعه نیز می بایست مدیریت انجام شود؛ زیرا غضب به صورتی است که گرایش به ظلم وتجاوزگری دارد. بنابراین می بایست مهار و مدیریت شود و در قالب عدالت و عدالت قسطی و مقابله به مثل با دیگران برخورد کرد و کنش و واکنش نشان داد.(نساء، آیه 135؛ مائده، آیه 8؛ بقره، آیه 194)

در آیات قرآنی بیان شده است که این دفاع می بایست از چنان گستره ای برخوردار باشد که همه مظلومان و مستضعفان را در بر گیرد و برای اجرای عدالت قسطی و جلوگیری از ظلم و استکبار ظالمان و مستکبران، مومنان به عنوان مقاتلان و قوای دفاعی وارد عمل شوند.(نساء، آیه 75)

پس همان طوری که قوه دافعه در فرد و امت می بایست در دفع ظلم از خود و امت مورد استفاده قرار گیرد هم چنین می بایست در برابر هر تهدیدی به کار گرفته شود و نمی بایست قوای نظامی و دفاعی در محدوده جغرافیایی سیاسی اسلام وارد عمل شود، بلکه محدود جغرافیایی قوای نظامی و دفاعی امت اسلام به عنوان مدافعان از حق و حقیقت و دفاع از مظلوم و مستضعف همه هستی است و عالم مادی است. بر همین اساس، هر جایی ندای مظلوم و مستضعفی بلند شد می بایست قوای مدافع مومن و اسلامی در آن جا برای دفاع وارد عمل شده و مستکبران و ظالمان را سر جای خود بنشاند(نساء، آیه 75)؛ زیرا دعوت اسلامی همه پیامبران و کتب آسمانی محدوده جغرافیایی ندارد و به یک معنا «فرازمکانی» است و زمان و مکان آن را محدوده نمی سازد؛ پس برای احقاق حقوق و نیز عدالت قسطی در هر جا و هر زمانی وارد عمل می شود.(حدید، آیه 25)

بر اساس آموزه های وحیانی قرآن، در ساحت امت می بایست تعادلی کامل میان رفتار با امت و دشمن ایجاد شود، از همین روست که خدا می فرماید: مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ ؛ محمد [ص] پيامبر خداست و كسانى كه با او هستند بر كافران سختگير و با همديگر مهربانند.(فتح، آیه 29)

پس از شناخت جامع از انسان و امت که از آیات قرآنی به شکل خلاصه بیان شده و بیان همه ابعاد آن بیرون از حوصله این مقال است، به این نتیجه باید رسید که برای کمال انسان و امت و ملت می بایست قوای سه گانه در کنار هم باشند.

قوای نظامی، قوای دافعه ملت و امت

چنان که گفته شد، انسان قوه دافعه ای دارد که در شکل غضب خود نمایی می کند و همین غضب است که انسان را از هر گونه تهدید نسبت به بقای وجودی محافظت و صیانت می کند. اگر قوه غضب نباشد، انسان به سبب غلبه شهوت یا رحمت، هماره گرفتار تهدیدی از درون و بیرون است. تهدیدات درونی و بیرونی با قوه غضب دفع می شود؛ چنان که گلبول های قرمز در دفاع از بدن به هر گونه تهدیدی وارد عمل می شوند، قوه غضب در دفاع از تن و امنیت وارد عمل می شود.

در امت و دفاع از کشور نیز این قوه غضب است که به عنوان قوه دفاعی از امنیت کشور و امت دفاع می کند و اجازه نمی دهد تا تهدیدات امت و کشور را نابود کند.

از همین روست که در قرآن به قوای دفاعی و نظامی اهمیت بسیاری داده شده و خدا به صراحت می فرماید: وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَمِنْ رِبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُمْ وَآخَرِينَ مِنْ دُونِهِمْ لَا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّهُ يَعْلَمُهُمْ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَأَنْتُمْ لَا تُظْلَمُونَ؛ و هر چه در توان داريد از نيرو و اسبهاى آماده بسيج كنيد تا با اين تداركات دشمن خدا و دشمن خودتان و دشمنان ديگرى را جز ايشان كه شما نمى ‏شناسيدشان و خدا آنان را مى ‏شناسد بترسانيد و هر چيزى در راه خدا خرج كنيد پاداشش به خود شما بازگردانيده مى ‏شود و بر شما ستم نخواهد رفت.(انفال، آیه ۶۰)

از نظر قرآن، عزت هر فرد و ملتی داشتن قوه دافعه قوی و قادر به انجام عملیات مناسب و مقتدرانه است. عزت به معنای آن که است که کسی نمی توان از پهلو به آن نفوذ و رخنه کند یا از بالا بر آن سلطه یابد و چیره شود. منافقان مدینه و کافران گمان می کردند که از عزت برخوردار هستند، زیرا از نظر کمی و موقعیت اجتماعی و سیاسی در جایگاهی برتر از نظام سیاسی ولایی پیامبر(ص) قرار دارند و قدرت اجتماعی و سیاسی آنان می تواند موجب اخراج پیامبر(ص) و یارانش و تبدیل عزت آنان به ذلت شود. خدا در این باره می فرماید: يَقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنَا إِلَى الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ ؛ مى‏ گويند: اگر به مدينه برگرديم قطعا آنكه عزتمندتر است آن زبون‏تر را از آنجا بيرون خواهد كرد ولى عزت از آن خدا و از آن پيامبر او و از آن مؤمنان است ليكن اين دورويان نمى‏ دانند.(منافقون، آیه ۸)

از نظر قرآن، اینان توهم دارند که بتوانند در برابر خدا و رزمندگان عزیز اسلام قرار گیرند، با این که در ظاهر قوی هستند ولی در باطن به سبب تشتت فکری و قلبی زبون و خوار هستند. خدا درباره این منافقان می فرماید: أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ نَافَقُوا يَقُولُونَ لِإِخْوَانِهِمُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَئِنْ أُخْرِجْتُمْ لَنَخْرُجَنَّ مَعَكُمْ وَلَا نُطِيعُ فِيكُمْ أَحَدًا أَبَدًا وَإِنْ قُوتِلْتُمْ لَنَنْصُرَنَّكُمْ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ؛ مگر كسانى را كه به نفاق برخاستند نديدى كه به برادران اهل كتاب خود كه از در كفر درآمده بودند مى گفتند: اگر اخراج شديد حتما با شما بيرون خواهيم آمد و عليه شما هرگز از كسى فرمان نخواهيم برد ؛ و اگر با شما جنگيدند حتما شما را يارى خواهيم كرد و خدا گواهى مى‏ دهد كه قطعا آنان دروغگويانند. (حشر، آیه ۱۱)

به هر حال، دشمنان بر این باورند که عزت در اقتدار نظامی و سیاسی و اجتماعی و فرهنگی است و بر همین اساس تلاش می کنند که آن را داشته و با آن بر دیگران سلطه یابند. قرآن به امت هشدار می دهد که می بایست در همه ساحات و عرصه ها و حوزه ها بتوانند به اقتدار دست یابند و اجازه ندهند تا دشمنان قدرت شود و این گونه عزت ایشان را به ذلت تبدیل کند. بر همین اساس است که بسیج همه امکانات مادی و غیر مادی و بهره مندی از منابع انسانی دانشمند و مومن و متعهد و متخصص و سرمایه گذاری در تهیه و فراهم آوری هر گونه انسان و ابزار یعنی نفرات و تجهیزاتی که ترس در دل دشمنان می افکند و به عنوان بازدارنده عمل می کند لازم و ضروری است. این در حالی است که فقدان ارتش و نیروی نظامی کامل و قوی و مستعد و آماده چیزی جز ذلت و زبونی نیست که امروز آلمان و ژاپن گرفتار آن هستند.

از نظر قرآن هر گونه استقلال سیاسی و فرهنگی و اقتصادی مستلزم استقلال در قوای نظامی و تجهیزات و نفرات است. اصولا قوه دفاعی و نظامی کشور است که از جغرافیایی سیاسی در وهله نخست و سپس از استقلال و آزادی سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی امت و کشور صیانت و حفاظت می کند؛ زیرا سلطه نظامی دشمن موجب ذلت و خواری و وابستگی است و امت در هیچ امری از استقلال برخوردار نخواهد بود؛ چنان که مصادیق امروزی کشورهای ژاپن و آلمان در وابستگی به سبب وابستگی نظامی بلکه سلطه نظامی استکبار جهانی به سرکردگی آمریکا خود گواهی روشن بر این مدعا است که بدون قوه دافعه و نظامی قوی و مقتدر هیچ گونه استقلالی برای ملت و کشوری نخواهد بود.

مشاهده بیشتر

خلیل منصوری

آیت الله خلیل منصوری رامسری به مدت ده سال در مرکزفرهنگ و معارف قرآن به تحقیق و پژوهش در علوم و معارف قرآن پرداخته و در همین سال ها آثار چندی نگاشته که در مطبوعات علمی و پژوهشی چاپ و منتشر شده است. آیت الله هم چنین در مدت بیست سال همکاری با مرکز جهانی علوم اسلامی، سازمان حوزه های علمیه خارج از کشور و جامعه المصطفی مقالات و کتب بسیاری را در باره کشورهای جهان و اوضاع آن به شکل تحلیلی نگارش کرده است. لازم به ذکر است تمامی مقالات منتشر شده در این وبسایت تألیف ایشان است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا