صفات حزب الله از نظر قرآن

بسم الله الرحمن الرحیم

از نظر قرآن، مردمان در دنیا به دو گروه اصلی حزب الله و حزب الشیطان تقسیم می شوند؛ زیرا یا تحت ولایت الله قرار دارند، یا تحت ولایت شیطان می روند و ولایت طاغوتی شیطان را می پذیرند.

خدا در قرآن، به مردمان هشدار می دهد تا برای سعادت دنیوی و اخروی خویش، نه تنها تحت ولایت الله رفته و به حزب الله بپیوندند؛ بلکه می بایست در همان حال از ولایت الطاغوت و حزب الشیطان خارج شوند تا رستگاری را به دست آورند؛ زیرا تولی به تنهایی کفایت نمی کند، بلکه با تولی نسبت به خدا می بایست تبری از طاغوت و شیطان همراه شود.

از نظر قرآن، حزب الله دارای صفات و ویژگی هایی است که دانستن آن می تواند مبنایی برای «شناخت خود و خودی» باشد؛ تا گرفتار از «خودبیگانگی» نشود یا ارتباط «بیگانگان» نشود که او را به ناکجاآباد می کشانند. شناخت خود و خودی می تواند عامل مهم رستگاری و خوشبختی در دنیا و آخرت باشد. بنابراین، شناخت صفات حزب الله معنای صفات کسانی است که رستگاری و خوشبختی را برای خود رقم زده اند.

مهم ترین صفات حزب الله از نظر قرآن

در آیات قرآنی برای «امت حزب الله» صفات و ویژگی هایی را بیان می کند که ایشان را از «حزب الشیطان» باز می شناسد. از جمله مهم ترین این صفات می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. ایمان قوی به خدا: حزب الله در ایمان به خدا در جایگاه بسیاری رفیع و بلندی قرار دارد. در حقیقت سطح ایمان ایشان بسیار بالا و قوی است و زیادت ایمان در آن به عوامل گوناگون موجب شده است تا هیچ گونه شک علمی یا تردید عملی نداشته باشند.(مجادله، آیه 22) شکی نیست که ایمان قوی می بایست در عملکرد و رفتار و گفتار آنان خودنمایی کند؛ زیرا ایمان همانند کفرعملی باطنی و قلبی است که در جوارح و جوانح آثار آن خودنمایی می کند. بر اساس آموزه های وحیانی قرآن، ایمان حزب الله، ایمانی راسخ و استوار است تا جایی که هیچ علاقه و علقه ای دیگر نمی تواند موجب سستی و خللی در آن شود. از همین روست که امت حزب الله، هیچ گونه مودتی با دشمنان خدا ندارند، حتی اگر این افراد دشمن از والدین، فرزندان، برادران و خویشان نزدیک مانند عشیره ایشان باشد. پس اگر پدر، مادر فرزند، برادر یا خویشی به جنگ او بیاید، بی هیچ شک علمی و تردید عملی او را به قتل می رسند؛ چرا که مودت و محبت آنان مانعی در سر راه عمل به وظیفه و تکلیف الهی آن نیست.(همان) در حقیقت این ایمان قوی است که حتی اجازه نمی دهد تا مودت والدین مانعی باشد، بلکه همین ایمان قوی است که والدین را به عنوان مانع از سر راه بر می دارد؛ زیرا ولایت الهی از هر ولایتی دیگر حتی ولایت «والدین» قوی تر و ارزشمندتر است. به سخن دیگر، مومنان ولایت الله را که در ولایت رسول الله ظهور یافته را چنان ترجیح می دهند و مقدم می دارند که هیچ ولایتی دیگری نمی تواند در برابر آن قرار گیرد.(احزاب، آیه 6) از نظر قرآن، ایمان در «قلوب» امت حزب الله «کتابت» شده است به طوری که هیچ چیزی دیگر آن را از میان بر نمی دارد؛ زیرا ایمان قلبی آنان به خدا، جزو سرمایه های وجودی آنان و جزیی از سرشت آنان شده است که هیچ تبدیل و تحویلی در آن راه نمی یابد.(مجادله، آیه 22)
2. ایمان به آخرت: از نظر قرآن، ایمان به خدا هر چند تعیین کننده است؛ اما نقش اصلی در زندگی را «ایمان به آخرت» ایفا می کند؛ زیرا زمانی ایمان به خدا تاثیرگذار خواهد بود که با ایمان به آخرت همراه شود؛ چرا که ایمان به آخرت به معنای ایمان به پاسخگویی اعمال در آخرت است. بنابراین، کسی که با ایمان به خدا دارد، تلاش می کند تا بر اساس آموزه های وحیانی الهی عمل کند و از حدود الهی تجاوز و تعدی نکند؛ اما کسی که حتی شک علمی به آخرت داشته باشد، گرفتار «فجور» خواهد شد و با دریدگی نسبت به قوانین و شرایع الهی، آن را نادیده گرفته و بر خلاف آن عمل می کند.(قیام، آیات 1 تا 5) از نظر قرآن، امت حزب الله، همان طوری که دارای ایمان قوی نسبت به خدا است، هم چنین ایمان قوی نسبت به آخرت است به طوری که در عمل و رفتارش آشکار می شود. از همین روست که نسبت به خودی ولایت مودت را دارد و نسبت به غیر خودی و دشمن حتی اگر از والدین و خویشان نزدیک باشد، واکنش سرد داشته و حتی به جنگ کسانی می رود که به دشمنی با خدا و رسول الله(ص) برخاسته اند. بنابراین، این ایمان به آخرت است که آنان را به مقابله با دشمنان می کشاند.(مجادله، آیه 22)
3. بهره مند از روح الله: از نظر قرآن، امت حزب الله، بهره مند از روح الله بوده و به تایید الهی در کارهای خویش موفق و سربلند می شوند. در حقیقت، آنان تنها با اسباب عادی و معمولی در کارها ورود و خروج نمی کنند، بلکه از امدادهای الهی به ویژه روح الهی بهره مند هستند. چنین وضعیتی به آنان آرامش و اطمینان می دهد و در زمان عدم وجود اسباب عادی، به سبب وجود روح الهی پیروز و سربلند هستند. بنابراین، وقتی در کاری وارد می شوند تنها به اسباب عادی بسنده نمی کنند، بلکه اسباب غیر عادی را در محاسبات خویش دارند. این بدان معنا خواهد بود که آنان اعتمادی که به اسباب غیر عادی از جمله تاییدات و امدادهای غیبی دارند، بیش از اسباب عادی است و حتی گاه اسباب عادی را مد نظر قرار نمی دهند و منظور نمی کنند.(مجادله، آیه 22)
4. مقام راضیه مرضیه: امت حزب الله در مقام قرار دارند که خود ازخدا خشنود و خدا از ایشان خشنود است؛ زیرا به قضا و قدر الهی ایمان دارند و در همه حال «الحمدلله» می گویند. این مقام راضیه مرضیه به سبب همان «اطمینان قلبی» است که نفس آنان به آن درجه و سطح از ایمان رسیده است؛ زیرا بر اساس آیات قرآنی، نفس مطمئنه در مقام «راضیه مرضیه» قرار دارد.(فجر، آیات 27 تا 30) آثار این اطمینان و دست یابی به مقام راضیه مرضیه را می بایست در «تولی و تبری» ایشان یافت که نسبت به خدا و رسول(ص) تولی داشته و نسبت به دشمنان حتی اگر از والدین باشند، تبری می جویند و حتی به جنگ آنان رفته و اقدام به قتل در میدان جهاد می کنند.(مجادله، آیه 22)
5. فقدان حمیت جاهلیت: از نظر قرآن، امت شیطان که امت سفیه و جاهل است، به جای عقلانیت، گرفتار بی خردی و بی عقلی هستند؛ زیرا بر اساس تعصبات و حمیت های جاهلی و شهوات و شکوک عمل و رفتار می کنند؛ در حالی که مومنان از امت حزب الله، هیچ گونه تعصب و حمیت جاهلی ندارند و بر خلاف شکوک و ظنون و شهوات رفتار می کنند؛ زیرا در هر کاری بر اساس علم و عقلانیت وارد می شوند. این گونه است که هیچ علقه ای نسبت به والدین جاهل و کافر خویش ندارند و اجازه نمی دهند تا حمیت های جاهلی و خویشاوندی و تعصبات کورکورانه مانع از عمل به مقتضای شریعت اسلام شود.(مجادله، آیه 22)
6. ولایت الهی: بر اساس آموزه های وحیانی قرآن، امت حزب الله، تحت ولایت الهی قرار دارند؛ یعنی صفر تا صد کارشان را به خدا واگذار می کنند. این ولایت، چون بر اساس ساختار محبت الهی است، به طور طبیعی حکمت الهی بر آن قرار می گیرد که هر چه «نفع» و «مصلحت» بنده است به او برسد.(مائده، آیه 56) از نظر قرآن، حزب الله هماره تحت ولایت الله است و نسبت به آن تولی و علیه دشمنان آن «تبری» دارد.(مائده، آیات 55 و 56)
7. ولایت رسول الله (ص): از آن جایی که مظهر ولایت الهی در «ولایت رسول الله»(ص) ظهور می یابد، هر کسی که تحت ولایت الهی است، آن را در ولایت الهی جست و جو می کند.(مائده، آیه 56) بنابراین، تنها پیامبر(ص) را سرپرست و «ولی» خود قرار می دهد و با هیچ کسی دیگر ارتباط ولایت برقرار نمی کند، بلکه خود را از ولایت غیر خدا و رسول الله (ص) پاک و مبرا می سازد؛ زیرا ولایت غیر آنان به معنای ولایت طاغوت و شیطان است. به هر حال، حزب الله هماره تحت ولایت و زعامت خدا و رسول الله(ص) قرار دارد و نسبت به ولایت طاغوت تبری می کند.(مائده، آیات 55 و 56)
8. ولایت معصومان(ع): از نظر قرآن، ولایت الهی دارای مظاهری است که مصداق اتم و اکمل آن رسول الله(ص) است. بنابراین، هر کسی دیگر را به عنوان سرپرست و ولی الله بگیرد به گمراهی رفته است. امت حزب الله(ص) کسی است که اهل ولایت هستند و تنها به ولایت الله و مظاهر ولایت او بسنده می کنند. از همین روست که خدا ولایت معصوم(ع) را مطرح می کند؛ زیرا ولایت آنان مصداق همان ولایت رسول الله(ص) است؛ از نظر قرآن، ولی الله همان مومنانی هستند که در ایمان به تمامیت کمال ایمانی رسیده اند.(مائده، آیه 56) مصداقی از آنان همان امیرمومنان امام علی(ع) است که در قرآن به صراحت معرفی شده است و روایات تفسیری بر آن اتفاق نظر دارند.(مائده، آیه 55) خدا پیامبر(ص) را مامور می کند تا پس از خویش ولایت این دسته از مومنان یعنی معصومان(ع) را مطرح سازد.(مائده، آیات 3 و 55 و 67 و آیات دیگر) پیامبر(ص) نیز بر اساس فرمان الهی درباره ولایت امیرمومنان امام علی(ع) می فرماید: من کنت مولاه فهذا علی مولاه؛ هر کس من مولای او هستم، پس علی من مولای اویم. البته باید توجه داشت بر اساس روایات بسیار تفسیری مراد از «الذین آمنوا» در آیات 55 و 56 سوره مائده و نیز «صالح المومنین»(تحریم، آیه 4) و «المومنون»(توبه، آیه 105) در مصداق اتم و اکمل آن، امیرمومنان امام علی(ع) و دیگر مظاهرولایت الله یعنی معصومان(ع) هستند. به هر حال از آیات قرآنی به دست می آید که تولی نسبت به ولایت الله و مظاهرش یعنی معصومان(ع) و تبری نسبت به ولایت طاغوت از صفات و خصیصه های حزب الله است.(مائده، آیات 55 و 56)
9. ولایت مومنان: سطح دیگری که خدا برای ولایت دیگران مطرح می کند، ولایت مومنان است. البته امت حزب الله از مومنانی اطاعت می کنند که خدا و رسول الله(ص) و معصومان(ع) آنان را به صورت خاص یا عام معرفی و نصب کرده و آنان را مظاهر ولایت الهی معرفی کرده اند. شکی نیست که ولایت فقهای جامع الشرایط از مصادیق اتم و اکمل چنین مومنانی است که خدا ولایت آنان را ثابت کرده و در عرصه های گوناگون دین و دنیا می بایست از آنان اطاعت کرد.(مائده، آیه 56)
10. تبری از ولایت طاغوت: از مهم ترین ویژگی و صفت امت حزب الله می بایست به تبری نسبت به ولایت طاغوت اشاره کرد؛ یعنی همان طوری که لازم است تا از ولایت الله و مظاهر آن؛ یعنی رسول الله(ص) و معصومان(ع) و مومنان خاص جامع الشرایط اطاعت و پیروی کرد، می بایست از غیر آنان تبری جست و با ولایت آنان به عنوان ولایت طاغوت و شیطان مبارزه و مخالف کرد.(مائده، آیات 55 تا 57؛ مجادله، آیه 22؛ بقره، آیه 257)
11. رها از سلطه شیطان: از نظر قرآن شیطان بر حزب خودش چنان مسلط می شود تا ذکر الله را فراموش کنند.(مجادله، آیه 19) و این گونه است که هرگز در کارشان موفق نمی شوند و به فرجام خوشی نمی رسند، بلکه بد فرجام می شوند؛ اما امت حزب الله از سلطه شیطان رهیده و آزاد است و با ذکر الله و جنگ با دشمنان خدا و رسول الله(ص) موفقیت ها را در دنیا و آخرت برای خویش رقم می زند.(مجادله، آیه 22)
12. ذکر الله: از نظر قرآن، حزب الله امتی است که هرگز گرفتار نسیان از ذکر الله نیست؛ بلکه هماره ذکر الهی در تمام زندگی اش جاری و ساری است و هرکاری را انجام می دهد به یاد خدا و به قصد دست یابی رضایت الهی است؛ در حالی که حزب شیطان هماره گرفتار نسیان و فراموشی است؛ زیرا ابلیس و شیطان برای حفظ سلطه خویش اجازه نمی دهد تا یاد خدا در دل حزب شیطان راه یابد.(مجادله، آیات 19 و 21)

آثار قرار گرفتن در امت حزب الله

از نظر قرآن، کسانی که جزو امت حزب الله می شوند در همه میادین نبرد با دشمنان خدا، پیروز و سربلند شده و غلبه و سلطه برای آنان رقم می خورد؛ چرا که تنها حزب الله هستند که پیروز میدان نبرد حق و باطل هستند و خدا بر پیروزی و غلبه آنان در نهایت به عنوان سنت الهی وعده داده است.(مائده، آیه 56)

البته این پیروزی تنها در دنیا برای آنان رقم نخواهد خورد، بلکه رستگاری در آخرت و بهره مندی از پاداش های اخروی نیز چیزی است که خدا برای حزب الله فراهم آورده است. از همین روست که حزب الله مورد ستایش پروردگار است.(مجادله، آیه 22)