کافر از نظر اسلام دو دسته اند: 1. کسانی که کفر دارند ولی ظلمی نسبت به مسلمانان نمی ورزند و دشمنی نداشته و توطئه براندازی ندارند؛ 2. کافرانی که اهل حرب هستند و برنامه برای جنگ و براندازی نظام اسلامی دارند.
بر اساس آیه 8 سوره ممحتنه ، کافرانی که دشمنی با نظام اسلامی ندارند، قابل احترام و تعامل مسالمت آمیز هستند و در روابط بین المللی می توان با آن ها تعامل و همکاری داشت و هر گونه ظلم و بی عدالتی در حق آنان روا نیست، بلکه باید با قسط و عدالت با آنان تعامل داشت. خداوند می فرماید: لَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُم مِن دِيَارِكُمْ أَن تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ؛ [امّا] خدا شما را از كسانى كه در [كار] دين با شما نجنگيده و شما را از ديارتان بيرون نكردهاند، باز نمىدارد كه با آنان نيكى كنيد و با ايشان عدالت ورزيد، زيرا خدا دادگران را دوست مىدارد.
پس کافری که غیر از ظلم اعتقادی یعنی کفر و شرک، ظلم عملی ندارد، می بایست او را مشمول احسان و عدالت قرار داد؛ اما کسی که غیر از کفر و شرک اعتقادی از نظر عملی نیز ظالم است و حقوق دیگران را پایمال می کند می بایست هم برای اصل عدالت جهانی و رهایی مظلومان و مستضعفان جهان از دست آنان جنگید (نساء، آیه 79) و هم به سبب دشمنی با اهل اسلام و ایمان با آنان مبارزه کرد.
پس كفّاري كه كاري با مسلمانان و نظام اسلامی ندارند و در براندازي تلاش و كوشش ندارند یا سرزمین های اسلامی را اشغال نمی کنند و مردم را از سرزمین و دیارشان آواره و تبعید نمی کند و ستمی روا نمی دارند، نمی توان با آنان بدی کرد بلکه باید براساس اصل قسط و عدالت با آنان برخورد کرد.
بلکه از آیه هشت سورهٴ مباركهٴ «ممتحنه» به دست می آید که خدا نهي نكرده است كه مسلمانان و دولت اسلامی نسبت به اينها مهربان نباشد، و خوش‌رفتاری نداشته باشند، بلكه امر مي‌كند كه نسبت به اينها عدل را رعايت كنيد ؛ زیرا خداوند می فرماید: إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ؛ خداوند عدالت ورزان و اهل قسط را دوست می دارد.
در حقیقت در این آیه زندگي مسالمت‌آميزي با کافران مورد تایید قرار گرفته و نظام اسلامی و مسلمانان می بایست در روابط بين‌المللي‌اش با كفار خارجي آن را مراعات کرده و به عنوان یک اصل اصیل و ثابت و حاکم مورد پذیرش و عمل قرار دهند.
اما کسانی که افزون بر ظلم اعتقادی در شرک و کفر، ظلم علمی داشته و نسبت به مستضعفان غیر مسلمان و مظلومان دیگر ظلم و ستم روا می دارند، دیگر با آنان نمی توان دوستی کرد بلکه به اعتبار آیه 9 همین سوره ممتحنه باید با آنان مقابله و مبارزه کرد.
خداوند می فرماید: إِنَّمَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ قَاتَلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَأَخْرَجُوكُم مِّن دِيَارِكُمْ وَظَاهَرُوا عَلَى إِخْرَاجِكُمْ أَن تَوَلَّوْهُمْ وَمَن يَتَوَلَّهُمْ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ؛ فقط خدا شما را از دوستى با كسانى باز مىدارد كه در [كار] دين با شما جنگ كرده و شما را از خانههايتان بيرون رانده و در بيرونراندنتان با يكديگر همپشتى كردهاند. و هر كس آنان را به دوستى گيرد، آنان همان ستمگرانند.
در این آیه کافران حربی به خوبی معرفی شده اند و از مسلمانان و نظام اسلامی خواسته شده تا روابط خود را با آنان قطع کرده وگرنه خود نیز از مصادیق ظالمان قرار می گیرند. بر این اساس دوستی و تعامل با رژیم صهیونیستی غاصب و آمریکای کافری که جنگ های بسیاری علیه مسلمانان در عراق ، افغانستان ، لیبی ، سوریه ، مصر، مالی و سومالی و مانند آن راه انداخته ، گناه، جرم و جنایت است. پس هر گونه تعامل و همکاری با این گروه از کافران در حکم همراهی با آنان بوده و خداوند هر دو گروه عامل به منکر و همراه و ساکتین آن را مجازات خواهد کرد.
