در روايات معتبر وارد شده كه امامان معصوم (ع) وجه الله هستند. هم چنين درهر عبادتي معتبر است كه وجه الله نيت شود و مقصود عبادت قرارگيرد.(اصول کافي ج 1، ص 111كتاب التوحيد، باب النوادر و نیز کتاب توحید شیخ صدوق، ص 117 و منابع دیگر روایی)
مي دانيم كه وجه و چهره هرچيزي كه بخش ظهور و بروز آن چيز است، چيزي جدا از آن چيز نيست. بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه حقيقت توحيد دريافت اين معناست كه امامان معصوم (ع) وجه الله هستند و عبادت با ايشان تمام و كمال مي يابد و انسان با عبادت مي كوشد تا به اين وجه متوجه شود و از غفلت درآيد ومتذكر ايشان شود. از اين رو در روايات آمده كه از كمال و تمام حج، لقاء الامام است چنان كه از تمام و كمال نماز نيز لقاء الامام (ع) مي باشد.(من تمام الحج لقاء الامام؛ اصول کافی، ج4، ص594 و نیز بحارالانوار، ج 99، ص 374 روایت 2)
با نگاهي به فقرات نماز مي توان دريافت كه هدف از نماز، تذكر اين معناست كه حضور امامان معصوم را دريابد. لذا به انسان ها فرمان داده شده كه درپايان نماز كه برترين و بهترين عبادت است، به پيامبر (ص) به عنوان وجه الله سلام دهند. بنابراين نماز، آدمي را متذكر اين معنا و متوجه اين حقيقت مي كند كه پيامبر(ص) به عنوان وجه الله در برابر آدمي است و مي بايست به ايشان سلام دهد و ارتباط خود را با اين حقيقت برقرار كند.
پس حقيقت توحيد دريافت و درك اين معناست كه وجه الله باالله ، متحد و يكتا و يگانه است و دوگانگي ندارد.بنابر اين حقيقت توحيد همان دريافت اتحاد و يكتايي و يگانگي امامان معصوم (ع) با خداوند است. خداوند در قرآن اين معنا را به اشكال گوناگون تبيين كرده است.
خداوند در قرآن بيان مي دارد كه به هر چيز و به هر سو رو كنيد وجه الله را مي بينيد، چرا كه وجه الله همانند آبي است كه ماهي را دربرگرفته است و آب پشت و پهلو و جلو و عقب و بالا و پايين ندارد، چرا كه همه وجود ماهي را احاطه كرده و محيط برآن است و ماهي محاط آب است. بنابر اين امامان (ع) همانند آب وجه الله هستند كه بر هستي احاطه دارند. از این روست که خداوند می فرماید: للّه المشرق و المغرب فاينما تولوا فثم وجه اللّه؛ مشرق و مغرب خداى راست ، پس به هر جا كه روى آوريد، رو به سوى وجه الله است . ( بقره ، آیه 115 )
