حساب دشمن با من؛ مامور به وظیفه
از نظر آموزه های وحیانی قرآن، مومن وظیفه ای دارد که می بایست انجام دهد، بنابراین در انتظار نتیجه نباشد؛ زیرا خدا از مومن وظیفه را خواسته نه نتیجه را.
البته این بدان معنا نیست که خدا کاری بی نتیجه می خواهد؛ زیرا این سخن –معاذالله- به معنای انجام کاری عبث ، بیهوده، لغو و لعب از سوی خدا خواهد بود؛ در حالی که خدا هر کاری را انجام می دهد حکیمانه و به دور از عبث است.(مومنون، آیه 115) بر همین اساس، خدا هرگز از مومن نمی خواهد تا کار عبثی را انجام دهد؛ بلکه می بایست همانند خدا کارهایشان حکیمانه و مبتنی بر اهداف درست و مفید باشد.
اما این که خدا می فرماید: شما به وظیفه خودتان عمل کنید و کاری به نتیجه نداشته باشید، به این معنا است که تحقق نتیجه را به من واگذار کنید. من به عنوان خدای علیم و قدیر خود کار شما را به نتیجه می رسانم.
به عنوان نمونه خدا می فرماید: فَذَرْنِي وَمَنْ يُكَذِّبُ بِهَذَا الْحَدِيثِ سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ وَأُمْلِي لَهُمْ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ ؛ پس به من واگذار کنید کسی كه اين گفتار را تكذيب مى كند! به تدريج گريبان آنان را به گونه اى خواهيم گرفت كه در نيابند، و مهلتشان مى دهم؛ زيرا نیرنگ و تدبير من سخت با متانت و استوار است.(قلم، آیات ۴۴ و ۴۵)
بر اساس این آیه و آیات دیگر، خدا به مومنان می فرماید شما به وظیفه خودتان از تبلیغ و مانند آن عمل کنید و کاری به نتیجه نداشته باشید. پس شما در میدان نبرد، تیرتان را به سوی دشمن بیافکنید، این که چه می شود را به من واگذار کنید: فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلَكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ وَمَا رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلَكِنَّ اللَّهَ رَمَى وَلِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْهُ بَلَاءً حَسَنًا إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ؛ ذَلِكُمْ وَأَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكَافِرِينَ ؛ و شما آنان را نكشتيد، بلكه خدا آنان را كشت؛ و چون تیر افكندى تو نيفكندى بلكه خدا افكند ! آرى خدا چنين كرد تا كافران را مغلوب كند، و بدين وسيله مؤمنان را به آزمايشى نيكو بيازمايد. قطعا خدا شنواى داناست. سنت الهی این است و بدانيد كه خدا نيرنگ كافران را سست مى گرداند.(انفال، آیات ۱۷ و ۱۸)
بنابراین، تا از گذشته تاکنون این خدا است که اسلام و امت اسلام را حفط کرده و نگه داشته و شما اگر به وظیفه خودتان عمل کنید، حتی اگر از همه جهات در محاصره دشمن باشید، من شما را با امدادهای غیبی و نصرت آشکار و نهان حفظ کرده و نجات خواهم داد.(شعراء، آیات 62 تا 68)