دشمنان اهل عدالت و هدایت، طیف گسترده ای را شامل می شوند. بر اساس آموزه های قرآنی، می توان در میان طیف وسیع و رنگارنگ دشمنان، از به ظاهر اهل ایمان تا منافقان، مشرکان و کافران را یافت. در این میان وضعیت گروه اول بسیار شگفت انگیزتر است. اینان دشمنان به ظاهر همراهی هستند که به جای همراهی با اهل ایمان، آب به آسیاب کافران می ریزند و تمام قد در خدمت ایشان هستند.
در حالی که قرآن، اهل کتاب این به ظاهر مومنان را دعوت به اتحاد در مهم ترین اصل یعنی توحید می خواهد و وحدت در توحید و توحید در کلمه را مطرح می سازد(آل عمران، آیه 64) اما بیش تری اهل کتاب، در جرگه دشمنان و کافران علیه ایمان و توحید قرار می گیرند و در خدمت شیطان علیه اسلام و ایمان و توحید می جنگند.
تعلیل دشمنی اهل کتاب با اهل توحید
خداوند در تعلیل این حرکت مخالف با اصول ابتدایی عقل، به ریشه یابی پرداخته و در آیه 109 سوره بقره می فرماید: وَدَّ كَثِيرٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يَرُدُّونَكُم مِّن بَعْدِ إِيمَانِكُمْ كُفَّاراً حَسَدًا مِّنْ عِندِ أَنفُسِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ فَاعْفُواْ وَاصْفَحُواْ حَتَّى يَأْتِيَ اللّهُ بِأَمْرِهِ إِنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ؛
بسيارى از اهل كتاب- پس از اينكه حق برايشان آشكار شد- از روى حسدى كه در وجودشان بود، آرزو مىكردند كه شما را، بعد از ايمانتان، كافر گردانند. پس عفو كنيد و درگذريد، تا خدا فرمان خويش را بياورد، كه خدا بر هر كارى تواناست.
خداوند در تبیین علت این حرکت خلاف عقل به ریشه بسیاری از ظلم ها و طغیان ها اشاره می کند و می فرماید که ریشه این رفتار را می بایست در حسادت ایشان جست. ایشان همانند ابلیس خواهان آن هستند که تمام وحی و ایمان در اختیار آنان باشد و دیگران سهمی از آن نداشته باشند. از این روست که به دشمنی جبرئیل فرشته وحی می پردازند که وحی را در اختیار غیر ایشان گذاشته است.(بقره، آیه 98)
خداوند در جایی دیگر می فرماید: : مَّا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَلاَ الْمُشْرِكِينَ أَن يُنَزَّلَ عَلَيْكُم مِّنْ خَيْرٍ مِّن رَّبِّكُمْ وَاللّهُ يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَن يَشَاء وَاللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ؛ هيچ كدام از اهل كتاب كه كافر شده‌اند، و مشركان دوست نمىدارند خيرى از جانب پروردگارتان بر شما فرود آيد، با آنكه خدا هر كه را خواهد به رحمت خود اختصاص دهد، و خدا داراى فزونبخشى عظيم است.(بقره، آیه 105)
در حقیقت این گروه از اهل کتاب، همانند مشرکان دوست ندارند خیر به کسی جز ایشان برسد. این چیزی جز حسادت ورزی نیست.
از این رو، دوست می دارند که اهل ایمان از غیر اهل کتاب، کافر شوند و راه شیطان را در پیش گیرند و از جاده هدایت بیرون روند. خداوند درباره این رفتارشان می فرماید: وَدَّت طَّآئِفَةٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يُضِلُّونَكُمْ وَمَا يُضِلُّونَ إِلاَّ أَنفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ ؛ گروهى از اهل كتاب آرزو مىكنند كاش شما را گمراه مىكردند، در صورتى كه جز خودشان كسى را گمراه نمىكنند و نمىفهمند.( آل عمران، آیه 69)
بنابراین، عامل بسیاری از دشمنی ها و رفتارهای خلاف عقل و اصول اعتقادی اهل کتاب را می بایست در حسادت ایشان جست. از این روست که آرزو دارند تا دیگران گمراه شوند و حتی برای گمراهی مومنان با شیطان پرستان و اولیای ابلیس و شیطان هم پیمان می شوند و گروه های ترویجی شیطان پرستی راه می اندازند تا اهل ایمان گمراه شوند. فرقه سازی از سوی یهود و نصارا در جوامع اسلامی به سبب همین حسادت و بغض و کینه انجام می گیرد.
شیوه های دشمنی اهل کتاب
اینان برای رسیدن به این هدف شوم خویش، از همه راه های استفاده می کنند. بحث و مجادله(آل عمران،آیه 65) ، فضاسازی دروغین علیه اهل ایمان و التباس حق و باطل برای کتمان حق و حقیقت(آل عمران، آیه 71) ، اعلان کفر نسبت به حقایق مسلم توحیدی و ایمانی با علم به آن (آل عمران، آیه 70)، بازگرفتن اصول اخلاقی و اعتقادی چون عدم پای بندی به عقود و عهود و خیانت در امانت و مانند آن(آل عمران ،آیه 75)، بازگرفتن اعتقادات مردم و رفتارهای توهین و تمسخر آمیزی چون اعلان ایمان و توبه از آن(آل عمران، آیه 72)، بستن راه ایمان بر مردمان و فراهم آوری زمینه های گمراهی دیگر مردم(آل عمران، آیه 99)، درخواست های بی جا و غیر قابل قبول و غیر عقلانی برای تردید افکنی در دل ها(نساء، آیه 153)، مخالفت با آموزه های تورات و انجیل در مسیر همدلی با کافران و مشرکان(مائده، آیه 68)، همراهی با منافقان و دشمنان داخلی برای نابودی اهل ایمان(حشر، آیه 11) و مانند آن از جمله شیوه ها و روش هایی است که آنان به کار می گیرند تا این گونه اهل ایمان را به سوی کفر بازگردانند و اجازه ندهند دیگران در مسیر هدایت گام بردارند؛ زیرا آن چه برای اهل کتاب مهم است این که همگان مسیحی یا یهودی باشند و نامی دیگر در میان نباشد.
از این روست که هر که راه ایمان را در غیر تورات و انجیل جست و جو کرد و ایمان را در قرآن و اسلام یافت، به سوی کفر بازگردانند. اینان هر چند یک دیگر را به گمراهی و بطلان متهم می سازند(بقره، ایه 113) اما هر دو در یک جبهه متحد علیه اسلام قیام کرده و در کنار کافران، مشرکان و منافقان می کوشند تا ریشه اسلام و قرآن را بخشکانند.
خداوند در آیه 59 سوره مائده بیان می کند که ایشان در صدد انتقام گیری از مومنان به سبب ایمان به غیر تورات و انجیل هستند. ادعای ایشان این است که هدایت و رستگاری تنها در تورات و انجیل است و هر کسی هدایت و رستگاری را در غیر آن بجوید باید نابود شود: قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ هَلْ تَنقِمُونَ مِنَّا إِلاَّ أَنْ آمَنَّا بِاللّهِ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْنَا وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلُ وَأَنَّ أَكْثَرَكُمْ فَاسِقُونَ ؛ بگو: «اى اهل كتاب، آيا جز اين بر ما عيب مىگيريد كه ما به خدا و به آنچه به سوى ما نازل شده، و به آنچه پيش از اين فرود آمده است ايمان آوردهايم، و اينكه بيشتر شما فاسق و از حق بیرون رفته ايد؟
اینان با آن که خود در انتظار پیامبری حضرت محمد(ص) بودند و حتی به کافران و مشرکان می گفتند با آمدن آن حضرت(ص) ما بر شما غلبه کرده و چیره می شویم، ولی وقتی آن حضرت(ص) با قرآن و اسلام آمد، آنان با آن که به حقانیت آن حضرت علم و دانش و بینه داشتند، علیه او با کافران و مشرکان و منافقان متحد شوند و در صف ابلیس و شیاطین در آمدند:: لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ مُنفَكِّينَ حَتَّى تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُ ؛ كافرانِ اهل كتاب و مشركان، دستبردار نبودند تا دليلى آشكار بر ايشان آيد.(بینه ، آیه 1)
در حقیقت قرآن می گوید: كسانى از اهل كتاب كه كفر ورزيدند پیش از این با مشركان از در نزاع و ستيزه با يكديگر در آمدند که پيامبر مكّى عربى صاحب كتاب آسمانى می آید و ما بر شما به وسیله ایشان چیره می شویم. اهل كتاب مدعى آمدن او و مشركان منكر آن بودند؛ ولی وقتی آن حضرت (ص) آمد و با دليل روشنى بر آنها ثابت کرد که همان حضرت است. این دسته از اهل کتاب با مشرکان هم پیمان شده و عليه آن حضرت ائتلاف كردند.
هر گونه عقب نشینی ممنوع
از آن جایی که این دسته از اهل کتاب جز به کفر یا ورود به ملت خودشان یعنی یهودی و مسیحی شدن، رضایت نمی دهند، خداوند به پیامبر(ص) و اهل ایمان هشدار می دهد که نمی بایست گامی از حق و ایمان عقب نشینی کنند و در این میدان کوتاه آیند.
مومنان آگاه باشند که ایشان با همه کارهایی که انجام می دهند هیچ گاه توفیقی نخواهند یافت (حدید، ایه 29) و خداوند کاری می کند تا ترس و رعب از اهل ایمان در میان اهل کتاب افتد(احزاب، آیه 26) و ایشان با دست های خودشان گور خودشان را بکنند و خانه های خویش را خراب و اقتصاد خود را از میان ببرند و ریشه آسایش و آرامش خود را بخشکانند.(حشر، ایه 1) و در نهایت با مشرکان در آتش دوزخ بسوزند.(بینه، آیه 6)
قرآن به مومنان این هشدار را می دهد که بسیاری از اهل کتاب، اهل فسق هستند و این گونه نیست که اهل توحید و ایمان باشند و به عبادت بپردازند و خداپرستی کنند.(آل عمران، آیات 110 و 75 ؛ نساء، آیات 171 و 159)
این دشمنان حسود و لجوج که اکثریت اهل کتاب را تشکیل می دهند از اهل ایمان می خواهند که یهودی و مسیحی شوند وگرنه فشارها و اذیت و آزارهایشان ادامه می یابد و با کافران و مشرکان و منافقان یعنی شیاطین و اولیای آنان همدستان می شوند تا ریشه توحید واسلام و ایمان را بخشکانند. اینان هرگز به کم تر از همراهی در ملت ایشان راضی و خشنود نمی شوند و این گونه نیست که اگر مومنان در برخی از امور کوتاه بیایند، آنان دست بردارند. خداوند به صراحت هدف غایی ونهایی ایشان را این گونه ترسیم می کند: وَلَن تَرْضَى عَنكَ الْيَهُودُ وَلاَ النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللّهِ هُوَ الْهُدَى وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءهُم بَعدَ الَّذِي جَاءكَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَكَ مِنَ اللّهِ مِن وَلِيٍّ وَلاَ نَصِيرٍ؛ و هرگز يهوديان و ترسايان از تو راضى نمىشوند، مگر آنكه از كيش آنان پيروى كنى. بگو: «در حقيقت، تنها هدايتِ خداست كه هدايت واقعى است.» و چنانچه پس از آن علمى كه تو را حاصل شد، باز از هوسهاى آنان پيروى كنى، در برابر خدا سرور و ياورى نخواهى داشت.(بقره، ایه 120)
در بیان شان نزول این آیه آمده است: يهود مدينه و نصاراى نجران انتظار داشتند كه پيامبر اسلام (صلي الله عليه و آله) همواره در قبله با آنها موافقت كند، هنگامى كه خداوند قبله مسلمانان را از بيت المقدس به سوى كعبه گردانيد، آنها از پيامبر (صلي الله عليه و آله) مايوس شدند (و شايد در اين ميان بعضى از طوائف مسلمانان ايراد مىكردند كه نبايد كارى كرد كه باعث رنجش يهود و نصارى گردد)، بر این اساس آيه فوق نازل شد و به پيامبر اعلام كرد كه اين گروه از يهود و نصارى نه با هماهنگى در قبله و نه با چيز ديگر از تو راضى نخواهند شد، جز اينكه آئين آنها را دربست بپذيرى. بعضى ديگر نقل كردهاند كه پيامبر (صلي الله عليه و آله) اصرار فراوان داشت كه اين دو گروه را راضى كند، شايد اسلام را پذيرا گردند، آيه فوق نازل شد و به پيامبر (صلي الله عليه و آله) اعلام كرد كه اين فكر را از سر بدر كن، چرا كه آنها به هيچ قيمت راضى نخواهند شد جز آنکه از آئين آنها پيروي کني.
به هر حال، دشمنان اسلام و قرآن به کم تر از دگرگونی در اعتقاد و باورها و عقب نشینی نسبت به همه اصول راضی نمی شود و اشتهای آنان با هر گام اشتباه مومنان افزایش می یابد. از این رو نمی بایست هرگز از اصول کم ترین عقب نشینی صورت گیرد. هر گام سستی به معنای نابودی همه هویت اسلامی و ایمانی است. جامعه اسلامی در جهان امروز نمی بایست کم ترین عقب نشینی نسبت به سیاست های دشمنان سوگند خورده داشته باشد و هرگز باور نکند که ایشان به کم تر از نابودی ملت اسلام و ایران رضایت دهند.
با نگاهی به رفتارهای غرب مسیحی – یهودی و همراهی آنان با اهل کفر و شیطان پرستی و ترویج فرقه های ضد خدایی و توحیدی و حملات پیاپی به زیرساخت های فرهنگی، فکری، اقتصادی، و نظامی ایران اسلامی می توان به سادگی این هدف را ردگیری کرد و حقیقت برامده از قرآن را به عیان دید. باشد که هوشیار و بیدار باشیم و در دام فریب و نیرنگ دشمن نیافتیم.
